31 Augustus, 2021
De wekker gaat om 1:45 midden in de nacht. Ongelooflijk maar waar.. We gaan op vakantie en hebben zo’n charter vlucht die op abnormale tijden vertrekken. Maar we mopperen niet want het is bijna 2 jaar geleden dat we voor het laatst naar Schiphol gingen en dus kok voor het laatst op reis gingen. Mijn hemel ik ben het helemaal verleerd en doe er dus ook langer dan normaal over om de koffer in te pakken. Wat neem ik wel een niet mee en heb ik dat echt wel nodig? De papierhandel die je nodig hebt om nu te kunnen vliegen duurt bijna net zo lang. Papiertje hiervoor, documentje daarvoor. Het is nogal wat maar denk dat ik nu alles heb. Alleen nog even de Corona check app bij Martin op z’n telefoon zetten en dan zijn we klaar.
1:45 dus, 2:15 weg en om 3 uur staan wij bij P3. Ik dacht dat er nog niet zo veel mensen reisden maar we moeten toch even zoeken naar een parkeerplaats. Als we die hebben en eigenlijk ook meteen de bus hebben staan we om 3:20 bij de vertrekhal. Controle op plf formulier en corona en dan door naar de incheckbalie. Gelukkig hebben ze behoorlijk wat balies open dus gaat het inchecken vrij vlot. Na de bagage controle kopen we een kop koffie… Wat? 5€ per bakje?.. En gaan even ergens zitten om deze op te drinken. Gelukkig.. Mondkapje mag daarvoor eindelijk even af. Alleen dat al zou een goede reden zijn om iets te drinken te kopen. Wat een ellende zijn die dingen. Ik de tijd dat we moeten gaan boarden lopen we naar de gate en dan.. Nee dat meen je niet.. Migraine. Ik red het nog net aan boord en probeer wat te slapen tussen de gesprekjes van de gezagvoerder door. Man mijn hoofd barst zo ongeveer uit elkaar. Gelukkig heeft de stewardess een aspirine voor me. Tegen de tijd dat we landen lijkt het iets beter te gaan.
De koffers laten even op zich wachten maar als we ook die hebben, is een taxi naar ons eerste onderkomen zo gepakt. Alle afstanden hebben op dit eiland vaste tarieven dus meters en onderhandelen is niet nodig. Ons hotel ligt op zo ’n 8km van het vliegveld en kost 20€. Welkom op Santorini.
Binnen 15min staan we bij het Astro Palace hotel. Inchecken gaat vrij snel en kamer is al beschikbaar wat natuurlijk super fijn is aangezien het pas 11:30 is. We krijgen een welkomstdrankje en nuttigen die buiten in de schaduw waar de receptioniste zich snel bijvoegt om ons iets over Santorini te vertellen. Na dit babbeltje gaan we richting kamer. Ze hebben ons een upgrade gegeven. Lekker hoor maar blijkt alleen maar een bubbelbad in de kamer te zijn. Ach ja, zullen wij waarschijnlijk geen gebruik van maken maar de kamer is wel lekker groot. We laten de koffers op de kamer, trekken een korte broek aan en lopen dan meteen even richting stad. Willen even iets eten en wat water kopen.
Santorini is een vulkanisch eiland en daardoor behoorlijk heuvelachtig. Ons hotel is op loopafstand van het centrum maar omdat we alleen maar naar boven lopen en het lekker warm is zijn we meteen uitgeput en ploffen we dus bij de eerste de beste gyros tent neer om even bij te komen en meteen wat te eten. Daarna lopen we via wat zigzag weggetjes van Fira naar een supermarkt. Water, drank knabbels, driven en olijven nemen we mee en gaan daarna terug naar het hotel waar we heerlijk even bij het zwembad van liggen.
Santorini staat bekend om zijn prachtige zonsondergangen en ik wil deze dan ook graag zien op de eerste avond. We drinken wel nog eerst even een borrel, douchen even snel en gaan dan richting de stad. Yep, zonsondergang is zeker de moeite waard en bij het zoeken naar de beste foto plekjes zien we al best veel van de stad.
Als het echt donker is, gaan we op zoek naar iets te eten en dat vinden we een beetje buiten het centrum. We eten er heerlijk. Gerechten overigens die wij van onze buren hebben gekopieerd. Daarna dwalen we nog een beetje rond door de smalle straatjes van Fira voordat we ons huiswaarts begeven.
Woensdag, 1 September
Vanwege corona kun je je ontbijt op de kamer laten brengen op een door jou gekozen tijdstip of naar de ontbijt zaal op een bepaalde tijd. Wij kiezen voor het eerste en hebben gisteren onze keuzes ingeleverd maar gaan na het ontwaken eerst even zwemmen. Het zwembad is niet heel groot dus na een kwartiertje hebben we dat eigenlijk wel gehad en wachten daarna rustig op ons heerlijke balkonnetje bedekt met bougainville op ons ontbijtje. Ziet er prima uit en we genieten ervan.
Na het ontbijt gaan we even richting het centrum. Ik wil graag even naar de ezeltjes en kiezen ervoor om daarna aan het wandelpad te beginnen dat van Fira naar Oia gaat. Dit wandelpad dat langs de kust loopt is zo’n 10km en je zou er zo ’n 3 uur over doen. We zien wel. Eerst even de ezeltjes die op een wandelpad naar de oude haven staan. Ze staan er voor luie toeristen die de redelijk steile route niet willen lopen. Toch is er nu eigenlijk geen reden om een ezeltje te pakken want er is ook een kabelbaan gebouwd die je ook vandaag de haven naar boven kunt pakken. Veel beter voor de ezeltjes want er zijn veel te veel goed doorvoede cruise gangers maar ja, zou het hier ook zo zijn dat als er geen toeristen ze nemen ze ook geen eten krijgen? Ze staan hoe dan ook de hele dag in de zon. Ik weet het niet. Ze zien er niet slecht uit. Eigenlijk best goed maar toch vind ik het zielig. Wij lopen dus ook maar gaan ook niet helemaal naar beneden.
Na wat knuffels van de ezels lopen wij verder richting Firostefani waar we even stoppen voor een kop koffie. Leuk plekje is dit. Misschien iets voor als we terug komen? Daarna lopen we verder richting Imoverigli. Wij zijn al 3 uur onderweg. Vanaf hier zou het nog 1,5 uur moeten zijn. Mart voelt zich opeens niet echt lekker. Hoogte, warmte, vermoeidheid; het komt even allemaal op hem af. Wij gaan even op een terrasje zitten en komen even bij. Als dat en beetje gelukt is, bestellen wij even wat te eten en 1 ding is wel duidelijk; die wandeling maken we niet meer af. Na de late lunch lopen we richting bus die we helaas met gemist hebben. De volgende is om 16:10 en die wachten we rustig af. Nog even wat tijd om bij te komen. De bus doet er wel geteld 15 minuten over een kost geen drol.
Terug in Fira lopen we nog even naar de supermarkt en daarna naar ons hotel waar we nog even bij het zwembad van zitten en genieten van de avond zon.
Omdat we vrij laat geluncht hebben, hebben we niet heel veel trek en eten we daardoor laat bij een hippe tent in Fira met een prachtig uitzicht.
Donderdag 2 september
10 dagen Santorini leken mij wat saai dus vandaag pakken wij de ferry naar Ios. Na ontbijt op ons balkon nemen wij een taxi naar de haven. Onze boot vertrekt om 12:00 dus we hoeven ons niet te haasten. We waren gisteren nog even naar het kantoor van Seajet geweest om te vragen hoe lang van te voren we ongeveer op de haven moesten zijn. Een uur van te voren zou goed moeten zijn en dus 1,5 uur van te voren vertrekken uit Fira.
De taxi is op tijd en om 11 uur staan we op de haven waar echt niks te doen is behalve wachten op de boot. 20 minuten voor tijd moeten we ons naar gate 4 begeven wat we braaf doen. Eigenlijk is dit alleen maar een soort verzamelplaats waar alle corona documenten worden gecontroleerd. Daarna moeten we weer naar buiten en staan we in de brandende zon op de ferry te wachten die al ruim een half uur vertraagd is. Dat blijkt overigens redelijk normaal te zijn. Gelukkig komt hij niet veel later aan. Ik ben onder de indruk van zijn omvang en de hectiek die ontstaat zodra de deuren open gaan. Auto’s en mensen rennen die elkaar heen. Ongelooflijk, de turn around tijd is zo’n 30 minuten. Als wij eindelijk in de vracht ruimte de kaartjes controleur gepasseerd zijn en boven komen bij de zitplaatsen valt het op dat we al varen, het er allemaal best goed uitziet en er totaal geen logica is met betrekking tot de stoel nummering. Gewoon maar gaan zitten. Lijkt er niet op dat het vol zit.
Het gaat snel en na zo’n 25 minuten worden de passagiers voor Ios alweer verzocht naar de vrachtruimte te gaan voor een snel uitlading. Wij gaan ook naar Ios dus begeven wij ons ook naar beneden. Beetje creepy om daar beneden te staan waar de lucht kwaliteit niet echt fijn is en je niks ziet. Gelukkig gaat 10 minuten later de laadklep naar beneden en kunnen we niet veel later van boord. De haven van Ios is een stuk kleiner als die van Santorini. Wij laten de drukte even aan ons voorbij gaan en gaan bij de bakker eerst even een kop koffie drinken. Als we die op hebben en er toevallig een taxi aankomt waarbij de chauffeuse minimaal boven het stuur uitkomt, pakken we die naar ons hotel. Het is 15 minuten rijden en we zijn er dan ook zo.
Eenmaal bij de receptie wordt ons gevraagd even bij het zwembad te wachten. De kamer is zo klaar. Kunnen we alvast een welkomstdrankje nemen. We zitten heerlijk naast het zwembad dus zien het niet als straf. De kamer die we daarna krijgen daarentegen wel. Achteraf met minimaal uitzicht op het strand ; de reden waarom we dit hotel hadden geboekt. Normaal gesproken laten ze je de kamer ook altijd even zien maar de begeleidster was meteen weg. Ik denk dat ze zelf ook al onraad rook. Mart accepteert het dus ook niet een we gaan weer naar beneden. Hotel zit vol bla bla maar ze gaat kijken wat ze kan doen. Uiteraard is er 15min later ben oplossing en mart geeft aan naar een ander hotel te gaan. Dat is dan ook weer niet de bedoeling. Ik heb ondertussen gezien dat ze op internet alleen nog 1 suite over hebben met zwembad. 10 min later krijgen wij die kamer zolang we morgen wel naar een andere kamer gaan maar wel met upgrade naar junior suite. Ok daar kunnen we mee leven. Ze laten ons de kamer zien en geven aan dat deze eerst nog schoon gemaakt met worden. Wij vinden de kamer prima en gaan om de tijd te doden even wat lunchen en alvast wat drinken kopen. Na een uurtje zijn we terug en kunnen we naar de kamer.
We kleden ons snel om want we willen nog wel even een duik nemen. Niet in ons privé zwembad maar in het zwembad dat vlak naast onze kamer ligt. Het meisje van de spa komt ons de handdoeken brengen en verkoopt de behandelingen die zij aanbieden terwijl wij ieder een massage van 3 minuten krijgen. Best fijn maar toch altijd een beetje ongemakkelijk. Hierna snel en duik in het zwembad en terug naar de kamer. Ik probeer nog wat foto’s te maken van de ondergaande zon terwijl mart even zijn eigen ding doet. Dan is het borrel uur en rond 9:30 lopen we toch nog even naar beneden voor wat te eten.
Vrijdag 3 september
Je zou denken dat je in deze relatief luxe kamer ook wat beter zou kunnen slapen maar dat is dan helaas niet zo. En beetje brak staan we op, springen even in ons eigen badje en gaan dan ontbijten. Hierna pakken we alles in een gaan dan naar het strand. De bedoeling is dat we vandaag even niksen. Benieuwd of dat een beetje gaat lukken.
En ja… Lukt aardig. Loop wat langs het strand, zwem wat, drinken wat en gaan toch redelijk op tijd terug naar onze nieuwe kamer die wij overigens beter vinden dan de kamer met zwembad. Reden om niet van de laatste zonnestralen te genieten is dat we dat in chora, de hoofdstad van ios, willen doen op sunset point. Na een snelle borrel gaan we er te voet heen wat best wel een beproeving is omdat we alsmaar moeten klimmen. Maar de klim begint eigenlijk pas echt als we in de hoofdstad aankomen. Tja, je wilt sunset zien of niet. Dik op tijd komen we boven aan. Maken wat fotos en wachten totdat de zon echt onder is. Op de weg naar beneden stoppen we nog menigmaal en dwalen we een beetje door de kleine straatjes totdat we bij een heel klein Grieks restaurantje aankomen waar wij wel iets willen weten voordat we weer naar huis lopen. Zo gezegd, zo gedaan en we eten er heerlijk! Een beetje te lekker waardoor we blij zijn dat we nog een kleine wandeling terug naar het hotel hebben.
Zaterdag 4 September
We vrezen dat we twee dagen niks doen niet aankunnen dus we gaan vandaag een auto huren. Gisteren bij een tentje langs gelopen maar die kerel vond ik zoonvriendelijk dat ik daar geen auto ga huren. We lopen richting het strand en gaan dan links want daar zit nog een verhuur. Ze zouden om 9:30 open gaan. Het is nu 10:15 maar er is nog niemand. 5 minuten later komt er iemand aanrijden, net op het moment dat wij overwegen toch naar die andere te lopen. Aardige jongen helpt ons verder.
De auto moet nog even van de haven komen. In die tijd haal ik even credit card want die hebben wij natuurlijk nodig voor borg. Niet over nagedacht. Net iets later dan dat ik terug ben komt ook onze bolide eraan. Een witte Fiat panda. Grappig! Na wat documenten gaan we op weg. We rijden met de klok mee en rijden alle baaitjes en stranden af en stoppen ook nog bij het graf van Homerus. Allemaal niet echt heel erg indrukwekkend maar ach we zijn even onder de pannen. We proberen nog even te stoppen bij Calilo waar je onwijs mooie zwembaden in een rots zou moeten hebben maar de entree is 50 Euro. Laat maar.
Op de weg terug op weg naar Manganari stoppen wij bij de kaasfabriek. Toertje met proeverij kost dik voor Griekse begrippen maar we doen het toch. Wel een aardige dame die wat vertelt en uiteindelijke proven wij 9 kazen die ze allemaal zelf hebben gemaakt, 2 soorten honing, ook zelf gemaakt en een witte wijn die door de buurman is gemaakt. Erg lekker allemaal op 1 na, vind ik tenminste. Leuk gedaan te hebben. Op naar Manganari. Aardig strand maar we zijn er eigenlijk wel klaar mee. We willen nog even naar de haven want die zag er bij aankomst op het eiland zo gezellig uit en wij moeten er feitelijk langs op de weg terug naar het hotel. In de haven is ook een supermarkt dus kunnen wij nog even de laatste dingen kopen terwijl we het nu met de auto kunnen meenemen. We wilden eigenlijk nog even door de hoofdstad dwalen maar laten dit voor gezien. Mart wil nog even zwemmen dus dat gaan we doen in het zwembad van het hotel.
Na het zwemmen lopen wij nog even naar het lokale supermarktje want we gunden voor een paar produkten onze lokale uitbater liever het geld dan de supermarkt en bedenken dan dat we niks meer met de auto gaan doen en dus maar meteen even terug brengen. Tegen de steile helling op bewijst de panda zijn kracht. Stoer ding en goede rijvaardigheid van Mart. De jongen van vanochtend is compleet verbaasd als hij ons terug ziet komen maar het is prima zo. We gaan er niks meer mee doen tot morgen 10:00. Kunnen wij morgen ook doen waar we zin in hebben zonder dat we steeds moeten nadenken over het feit dat de auto nog terug moet.
We gaan lekker op ons balkon zitten, nemen een borrel en gaan laat bij Salt eten. Lange dag met, om eerlijk te zijn, weinig hoogtepunten.
Zondag 5 September
Wij gaan nog een dagje niksen. Huren lekker aan het strand nog weer een paar bedjes en gaan hangen. Doen weinig behalve zwemmen want we zijn zelfs te lui om koffie zelf te halen vandaag en laten dat door de strandbedjes verhuurder regelen. My lord, echt? Ja, echt. Eigenlijk waren we van plan van de avond zonnestralen te genieten maar uiteindelijk besluiten we toch nog een keer naar de zonsondergang te gaan maar gaan eerst nog even borrelen op ons balkon. Boeken ook meteen even het hotel voor de komende dagen in Santorini.
De zonsondergang is anders dan de vorige keer. Niet minder, gewoon anders. Er is meer bewolking dus we besluiten ook sneller naar beneden te gaan dan de vorige keer. We besluiten ook dat als we iets leuks tegen komen om te eten dat we dat gaan doen en anders lopen we terug en gaan we bij de Griek eten naast ons hotel. We komen eigenlijk niks tegen en lopen dus terug. Wij nemen plaats bij de Griek zoals bedacht en zijn super blij dat we dat gedaan hebben. We eten een heerlijke vis die speciaal voor ons gegrild is met een lekkere salade en een halve liter wijn en grote fles water voor 36Euro! Niet normaal zo goed en goedkoop. Jammer dat we steeds naar die commerciële tent gegaan zijn en niet eerder hier naartoe zijn gegaan.
Maandag 6 September
Onze boot gaat vandaag om 11:10. Wij hebben dus gewoon de tijd en hoeven ons niet te haasten. Alvorens te gaan ontbijten betalen wij eerst even de rekening waarbij ze nog meldt dat we de transfer gratis krijgen. Ze doet wel heel erg haar best. Zet je toch wel een beetje aan het denken maar doen wij nu niet en gaan richting ontbijt waar de ontbijtjongen ons weer met zijn gebruikelijke lach tegemoet komt. Na het ontbijt pakken wij de laatste paar spullen en gaan richting receptie voor onze transfer die 10:30 vertrekt.
Tien minuten later staan wij bij de ferry terminal. Het waait knijter hard dus proberen een beetje voor de wind te schuilen. Als ik echter niet veel later zie dat de boot waarschijnlijk pas om 11:40 aan zal komen, besluiten we toch nog maar even een coffee to go te halen.
Om 11:42 vaart de Worldchampionjet van Seajets binnen. Wederom ben ik verrast om zijn omvang. Gelukkig is het aan boord gaan in Ios een stuk relaxter door het geringe aantal passagiers en is het free seating als wij boven komen. We gaan ergens aan een raam zitten en zie dat een Amerikaan achter mij de snelheid van de boot meet. 80km/uur. pff…is dat mogelijk op water met zo’n groot schip?
Hoe dan ook we komen 40 miuten na vertrek aan in Santorini. We staan met denk ik 500 man beneden bij de laadklep als wij de haven van Santorini binnen varen. Het is nogal een geharrewaar met koffers maar gelukkig staan die van ons nog op de bagagekar als we er langs lopen.
Eenmaal buiten staat er een hele massa mensen met bordjes van hotels op ons te wachten. Wij hebben ook via het hotel een transfer geregeld en vinden gelukkig ons bordje tussen de mensen massa. Het meisje is alleen niet echt de vrolijkheid zelve. Hebben wij in andere landen wel anders meegemaakt. Anyway zodra wij in de auto zitten en wegrijden zien wij ook dat de boot alweer op weg is. Geoliede machine is het.
Wij zijn in 30 minuten bij Kafieris Blue ons onderkomen voor de komende 3 nachten. Gekozen op ligging en het grote zwembad. Firostefani leek me een leuke plek om te verblijven toen we met onze wandeling langs de caldera hier doorheen gelopen zijn. De appartementen leken ons wat basic op de foto maar die zouden wij op de koop toe nemen. De kamer was inderdaad wat basic maar van alles voorzien inclusief klein keukentje. Eerst maar even de koffers droppen en de trappen weer op om wat te drinken te kopen maar uiteindelijk, ik weet niet meer waarom, zijn we op weg naar Fira. Oh ja, ik wilde een kop koffie en waren bij 2 tenten weggestuurd omdat ze daar alleen maar lunch wilden serveren dus loop je verder en dan ben je opeens in Fira. Niet erg overigens want we sijn daar meteen even de super ingelopen voor een fles drank en olijven. Water halen wij wel bij ons in de buurt. Op de terugweg gaan we nog een paar winkeltjes in en kijken naar veel te dure dingen bij een juwelier en kopen uiteindelijk kralen armbandjes voor veuuul minder.
Eenmaal terug in Firostefani kopen wij wat water en cola en gaan terug naar ons hotel dat heerlijk centraal in het stadje ligt naast de molen ongeveer 40 treden naar beneden. Wij kleden ons om en nemen eerst maar even een duik in het zwembad. Op hetzelfde moment begint een huwelijk in het hotel naast ons. De bruid komt aan, gaat naast haar bruidegom staan en door de enorme wind waait haar sluier…weg! Niks aan te doen die hangt nu aan de cliff. Kan niemand bij. Jammer voor haar maar ze zag er evenmin gelukkig uit en wij zwemmen in heerlijk fris water. Brrr.
Na het zwembad gaan wij heerlijk op ons balkon genieten van de zonsondergang. Santorini staat bekend om zijn zonsondergangen en daar gaan we van genieten. Als die bijna voorbij is komen onze buren, een stel uit Ecuador dat cruises in de Galapagos organiseert ook terug. Wij kletsen wat en hij raadt ons een restaurant voor die avond aan. Helaas valt het eten bij dit restaurant bij ons minder in de smaak en is het denk ik het minste dat we de afgelopen dagen hebben gegeten. Bij ons vertrek zijn zij net binnengekomen en we moeten even aanschuiven voor een babbeltje. Als hun eerste gang komt gaan wij terug naar het hotel en gaan in een onwijs comfortabel bed liggen.
Dinsdag 7 September
Bed is comfortabel maar slapen doen wij eigenlijk niet echt best. Zijn dan ook bijtijds wakker en omdat we geen ontbijt hebben bij het hotel besluiten wij ook maar op te staan en op ontbijt jacht te gaan. Na een wandelingetje komen wij uiteindelijk bij het tentje uit dat aan het einde van onze trappen ligt, 3 bambini, en eten daar een prima ontbijt. Als die op is, gaan we op jacht naar een huurauto.
Bij de dichtsbijzijnde tent is geen beschikbaarheid en omdat de verhuurbedrijven ontelbaar zijn lopen wij even verder. Komen uit bij een commerciele dame die nog wel een Nissan note voor ons heeft die wij voor 50Euro kunnen huren. De papierwinkel is hier een stuk gecompliceerder en duurt een stuk langer als op Ios maar uiteindelijk zien wij ons afgetrapte wagentje voor de komende 24 uur. Beetje onaangenaam verrast maar nemen foto’s van alle krassen en deuken en gaan dan op weg.
Eerst maar richting Akotiri. Op de weg erheen stoppen wij bij Megalochori. een super schattig klein stadje waar de auto even parkeren en doorheen lopen. Gaan daar ook meteen even op een terrasje zitten voor een kop koffie.
Daarna rijden wij richting een Aussichtspunkt dat wij uiteindelijk niet vinden om door te rijden naar Red rock beach. Gelukkig kunnen wij er parkeren waarna we de laatste 300 meter moeten lopen. Ziet er apart uit maar niet iets om lang bij stil te staan dus wij rijden weer verder en komen uit bij Akotiri stad waar we even stoppen bij de apotheek, Mart heeft waarschijnlijk een oorontsteking, om daarna richting de vuurtoren te rijden. Als iets wel totaal niet de moeite waard was dan was het deze vuurtoren wel maar goed, tick in the box en verder richting de oude haven van het eiland; Vlychyda. Ik hou niet van boten maar hou wel van haventjes, helemaal met visserboten en dat had deze naast de ontelbare cruise boten. Grappig om even geweest te zijn maar na een korte wandeling is het ook wel genoeg. Op de eerste avond hadden die Brazilianen die wij bij het restaurant gesproken hadden ons een hotel hier aangeraden. Als wij het zien zijn we heel erg blij met ons verblijf, En door.
Naast het witte en het rode strand is er aan de west kust alleen maar zwart strand. Het is niet zo dat we dat nog nooit gezien hebben maar onder het mom van nu we er toch zijn…rijden wij naar Perivolos en Perissa beach. Wat is dit dan…totaal niet ons ding maar omdat het inmiddels bijna 3 uur is, stoppen wij toch even om iets te gaan eten. Ober is alleraardigst en we eten prima.
Na het eten willen we dan ook nog even naar het andere zwarte strand en rijden nog even naar Kamari. Dit ziet er veel meer uit als het toeristen dorp zoals wij ons dat ingebeeld hadden. Leuke boulevard met veel terrasjes en winkeltjes. Leuk. Hier had ik ook best een paar dagen kunnen blijven maar ben nog steeds blij met ons onderkomen.
Het is al best laat dus na een stop bij een supermarkt voor water en nog wat proviand, we hebben nu immers de auto, gaan we richting Firostefani. Mart wil graag nog even zwemmen en ik geef hem groot gelijk. Er is niet echt een hoogtepunt geweest. Ik had graag nog even naar Oia gewild maar de waarschuwing van mensen massa’s voor zonsondergang houdt mij tegen en heb ik vrede met het terug gaan naar het hotel. Ik kan me ook bijna niet voorstellen dat de zonsondergang in Oia beter is als die van ons terras.
Wij gaan heerlijk zwemmen, genieten van de zonsondergang zover die er was want opeens was het heel erg bewolkt en willen dan gaan eten bij een tent op het plein waar we gisteren gereserveerd hebben. Geen idee of het eten er lekker is maar het zag er leuk uit. Als we echter op ons tafeltje staan te wachten zien we de een na de ander van hun tafel opstaan. Geen bediening. Wij laten het ook maar voor gezien en gaan richting een ander restaurant op het plein waar we de een na de ander van het geboekte restaurant zien binnen komen. Eten er prima en gaan daarna lekker onder de wol.
Woensdag 8 September
Wij hebben de auto nog tot 11 uur en ik wil graag nog even naar Oia. Wil het toch graag gezien hebben. Ik ben vroeg wakker en gelukkig Mart ook. Hij wil er ook wel even heen dus wij gaan douchen en gaan richting auto.
In een half uurtje zijn wij in Oia en toevallig lopen wij vanaf het grote plein meteen de goede richting uit. Iedereen kent de foto met de molens en daar wil ik graag heen. Oia vind ik leuk. Kleine straatjes die snel een doolhof worden. Jammer van al die mensen die met een professionele fotograaf op stap zijn en de hele menigte steeds ophouden.
Als wij bij de plek komen waar je een mooi uitzicht hebt op de molen staat de zon nog net iets te laag waardoor er een grote schaduw over de plek valt. Eerst maar even rondlopen dus en daarna hier een paar foto’s maken. Zo gezegd zo gedaan. Gelukkig is er verder niet meer zo veel verkeer dus kunnen wij lekker een beetje dwalen. Weer terug bij de uitkijk plek kunnen wij nu wel een aardige foto maken waarna we de rest van Oia nog even gaan bekijken. Als we dat ook gezien hebben lopen wij naar de bakker voor een broodje en een kop koffie. Aansluitend gaan we terug naar de auto. Het is 10:15 en wij moeten nog terug en ook nog even tanken.
Op het hele eiland kwamen wij gisteren om de paar meter een benzinestation tegen maar als je er een nodig hebt, kom je die natuurlijk niet tegen. We rijden ver voorbij Fira waar wij we proberen te tanken tot de meterstand waar we ‘m gisteren mee hebben opgehaald. Doen wij helaas 2 x over. Vooral niet te veel, krenten. haha. Het is nogal gepriegel om even een sta plekje te vinden bij de verhuur maar gelukkig snel opgelost doordat ik even snel naar binnen ren. Vrouw stuurt haar mannelijke collega erop af en al snel is alles afgewikkeld.
Planning voor de rest van vandaag is vooral niks. Lekker nog even bij het zwembad liggen, zwemmen en een beetje lezen. Lukt aardig. ’s Avonds eten wij bij een tent die door de jongen van de ontbijt plek wordt aangeraden. Is aardig maar niet bijzonder. Daarna lekker slapen.
Donderdag 9 September
Ons vliegtuig vertrekt om 10:40. De eigenaresse van het hotel raadt ons aan om 2 uur van te voren op het vliegveld te zijn eb het is zo’n 20 minuten rijden van het hotel. 8:15 vertrek dus. Wij regelen met haar meteen een transfer. Allemaal standaard prijzen dus prima. Wij lopen om 8:00 naar boven zodat wij bij de 3 bambini nog even koffie en croissants kunnen halen. Geen idee wat er te koop is op het vliegveld.
Alles is op tijd. Helaas al een lange rij bij de incheckbalie maar als we daar dan ook doorheen zijn valt de handbagage controle mee. Nog even wat te drinken scoren en dan richting gate. Vliegtuig vertrekt met een klein beetje vertraging maar we komen uiteindelijk voor geplande aankomst tijd aan in een zonovergoten Amsterdam. Koffer, sneltest en hup naar de auto.
Lekker om weer even weg geweest te zijn.