China

China heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Het is nu echt tijd om met eigen ogen te zien hoe de nieuwe markt wereld leider eruit ziet. Hierbij kunnen een bezoek aan de wereldsteden en de wereld wonderen natuurlijk niet ontbreken.

Route

Agenda

DatumVanNaarHotelBijzonderheden
6-okt-19Amsterdam  Vlucht: China Eastern, vertrek 12:40
7-okt-19Shanghai Fish Inn BundAankomst 5:45
8-okt-19Shanghai Fish Inn Bund 
9-okt-19Shanghai Fish Inn Bund 
10-okt-19ShanghaiXiapuDijing International HotelTrein vertrek: 9:40 – Aankomst: 15:21
11-okt-19Xiapu Dijing International HotelLin komt om 4:30
12-okt-19XiapuPekingBamboo Garden HotelTrein vertrek: 9:03 – Aankomst: 18:58
13-okt-19Peking Bamboo Garden HotelVerboden stad
14-okt-19Peking Bamboo Garden HotelDe Muur en Zomer paleis
15-okt-19PekingPingyaoXinglongyi hotelVertrek trein: 10:28 – Aankomst: 14:32
16-okt-19Pingyao Xinglongyi hotelExcursie: Wang Jia Dayuan & Shuanglin temple
17-okt-19PingyaoXi’AnEastern House Boutique HotelTrein vertrekt: 10:03 – Aankomst: 13:03
18-okt-19Xi’An Eastern House Boutique HotelExcursie Terracotta leger
19-okt-19Xi’AnYangshuoGiggling Tree HotelTrein vertrekt: 8:07, Aankomst Guillin: 18:26
20-okt-19Yangshuo Giggling Tree HotelFiets Excursie
21-okt-19Yangshuo Giggling Tree HotelAuto excursie
22-okt-19YangshuoHong KongHarbour Grand Hong KongTrein vertrek: 13:36 – Aankomst: 16:57
23-okt-19Hong Kong Harbour Grand Hong KongTai O
24-okt-19Hong Kong  Vertrek AirFrance: 22:50
25-okt-19ParijsAmsterdam Aankomst Schiphol: 9:40

Zondag, 6 oktober – Shanghai

Onze vlucht vertrekt op een mooie tijd, 12:40, dus kunnen in alle rust opstaan en richting mam en pap omdat we de auto daar even laten staan omdat bij ons de oprit opnieuw gelegd gaat worden. Eenmaal bij mam en pap meteen door naar Schiphol. Het is druk vanwege wegwerkzaamheden maar we zijn er ruim op tijd. Eerst maar even de winkels af en dan richting de lounge voor een tweede ontbijt. Je weet nooit waar het goed voor is. Bernie komt aan als wij richting gate lopen maar helaas missen we elkaar. Boarden gaat snel en 10min voor vertrek staan wij klaar. Helaas duurt het nog 40min voordat we dan daadwerkelijk vertrekken.

Ik vind de vlucht, ondanks onze premium economy stoelen verschrikkelijk lang duren. Er komt echt geen einde aan en dan gelukkig dan toch. De douane gaat ondanks de rij toch redelijk snel en eenmaal bij de bagageband zie ik mijn tas meteen liggen. Binnen een uur van landen lopen wij met onze transfer richting de auto. Ging dus snel. Nog 45min later staan we bij ons hotel voor de komende 3 nachten. Het ziet er eerlijk gezegd niet uit maar gelukkig is de kamer klaar en kunnen we na een douche snel onder de wol. Nog even een paar uurtjes shut eye wat nog lukt ook.

Als de wekker gaat komen we moeilijk op gang maar eenmaal buiten lopen we op de bonnefooi naar Nanjing rd, een 6km lange winkelstraat maar zonder bank waar we kunnen pinnen. Uiteindelijk bij de Bund lukt dat en gaan we ertegenover eerst maar een kop koffiedrinken om wakker te worden. Meteen kennis gemaakt met de public toilet die, heel eerlijk, me 100% meeviel.

Een beetje over de Bund promenade geslenterd tot we bij YuYuan tuinen kwamen. Daar door de winkels gebanjerd, wat bij de food court gegeten en heel langzaam richting hotel teruggelopen waar we nu even een borrel drinken en kijken of we een restaurant kunnen vinden zonder Google of iets dergelijks gezien het feit dat de meest gebruikte sites in de andere bewoonde wereld hier afgesloten zijn.

’s Avonds zijn we nog even naar het centrum gelopen. Het was de laatste dag van golden week: eerste week van mei en oktober waarin alle Chinezen vrij zijn. Het leger was ingezet om de mensen massa in goede banen te leiden. Liep je tegen de stroom in werd je terug gevloten. Bij het stoplicht werd je met een ijzeren discipline naar de overkant geleid. We hebben even achter een reclame bord geschuild om dit even in ons op te nemen. Fantastisch! Daarna even het Edition hotel in om de skyline te bekijken. Schitterend! Daarna de promenade afgelopen met de richting van meer dan een miljoen mensen mee. Overweldigend en heerlijk. Uiteindelijk bij een food court in een mall gaan eten. Lijkt alsof je alleen in de luxehotels in een restaurant kunt eten of op een food court. Wij hebben redelijk lang rondgelopen…food court dus maar. En daarna snel het mandje in waar ik vanwege de jetlag zeker van 12 tot 4 heb wakker gelegen.

Dinsdag, 8 oktober

Geen wekker gezet want we zijn op vakantie!! Wordt om 9 uur wakker en laat Mart nog even slapen. Weerbericht voor vandaag is niet fantastisch dus we hebben geen haast. Als we eindelijk het hotel verlaten worden we verblind door zonlicht….? Duurt maar even want we gaan de metro in. Heerlijk dat geklooi van eerste kaartjes kopen met een hele trage machine. We gaan richting Science & Technology museum. Heb gisteren gelezen dat daar een fake market is. Binnen 15 min heb ik wonder boven wonder al de eerste paar gympen gekocht. Daarna lopen we nog 4 uur ondergronds bij 30 graden en kopen nog een paar schoenen, 2 hoodies, 3 T-shirts en een zaklamp. Eind rekening 100€. Overal zo ’n 50% vanaf onderhandeld. Sommige waren ok sommige minder happy…dan moet je maar niet verkopen denk ik. Na het hele shop verhaal even richting hotel waar het dan toch begint te regenen. We willen eigenlijk naar Pudong maar laten dat even en keuvelen wat in de kamer met onze nieuwe aankopen. Lekker relaxed.

We zijn ’s avonds met de camera op pad gegaan nadat het gestopt was met regenen. Ik wilde graag de skyline by night fotograferen. We hebben eerst de metro naar het financial district genomen en zijn daar richting het Hyatt gelopen. Daar kun je naar de 87e verdieping en wilde daar een drankje doen. Uiteindelijk wel gekomen maar geen drankje gedaan omdat je 30€ pp moest betalen. Vond ik niet de moeite. Terug naar de metro, wat gegeten bij een hele foute tent in het metrostation omdat we echt honger kregen en terug naar Edition gelopen. Daar wel op de bovenste verdieping een veel te duur drankje gedaan maar je zit hier lekker buiten en heb je beter uitzicht op de skyline. Foto’s maken was lastiger als ik dacht omdat er best wat vocht in de lucht hing. Na het drankje nog even naar de Bund gelopen om ook hier wat foto’s te maken. Daarna terug naar het hotel en nog een borrel genomen.

Woensdag, 9 oktober

Het zou supermooi weer worden vandaag dus had een bezoek aan de water dorpen tot vandaag uitgesteld. Toen we buiten kwamen was het warm maar niet zonnig. Toch meteen de metro in op weg naar Qibao voor het eerste waterdorp. Bij aankomst eerst even de supermarkt in voor wat ontbijt die we lekker buiten opeten. Daarna de Starbucks in voor koffie om vervolgens richting het oude centrum te lopen. Was grappig maar vooral door al het onbeschrijflijke eten dat overal in kleine kraampjes verkocht werd maar dat ik nou echt het gevoel van een waterdorp heb gekregen?

Na een uurtje hebben we het hier wel gezien en gaan richting Zhujajiao, een ander waterdorp. Bij de metro lijkt het onmogelijk om voor metrolijn 17 een kaartje te kopen. Als ik het een Chinees vraag blijktdit probleem alleen maar te zijn als je de automaat op Engels zet. Hij geeft bestemming in Chinees in. Nu maar hopen dat we de goede kaartjes hebben. De rit erheen duurt trouwens best lang. 3 metro’s en 1,5 uur later komen we in Zhujajiao aan. Het oude dorp staat goed aangegeven en na 10min lopen staan we bij de entree. Zhujajiao vind ik de moeite waard. Erg leuk met alle bruggetjes en de Venetiaanse gondola’s die door het riviertje varen. Ook hier worden onbeschrijfelijke etenswaren verkocht. Je kunt van alles proeven maar ik weet dat de Chinezen er rare eetgewoontes op nahouden dus sla even over omdat ze vaak niet kunnen vertellen wat het is. Bij het gedroogde stukje mango twijfel ik niet. Lekker maar vooral heel erg zoet.

Als we het dorpje rondgelopen zijn, gaan we terug richting metro. We schatten op minstens nog weer een uur terug en zijn wel een beetje uitgekeken. Uiteindelijk doen we er in een bomvolle metro toch weer bijna 1,5 uur over. Even pinnen en snel wat boodschappen halen voor de treinreis morgen. In het hotel even spullen klaarmaken alvorens naar de mall terug te keren voor het eten. Lijkt erop dat je alleen in hotels kunt eten en dat vind ik waarschijnlijk nog ongezelliger dan in een food court. Eten prima, lopen nog even naar Peace hotel en de Bund om afscheid te nemen en gaan dan snel op 1 oor. Redelijk kapot.

Donderdag, 10 oktober – XIAPU

Vandaag op reis. Zin in! Om 7:30 worden we stipt op tijd opgehaald om naar Hongqiao treinstation gebracht te worden. In zo’n 40min staan we op een giga station waar alles gesmeerd verloopt. We hebben nog even tijd om een bak koffie te drinken alvorens in te stappen in de trein die ons in 5,5 uur naar Xiapu moet brengen.

De trein gaat zo ’n 250km per uur op sommige stukken, kan mij niet snel genoeg. Wij zitten in de coupé met een Chinese bejaarden reis die maar wat uitgelaten zijn over hun uitstapje. Er wordt heen en weer geroepen, gemopperd maar vooral heel veel gegeten. Als de high speed CRH Harmony train already Ningbo heeft aangedaan (the CRH Harmony train has already reached xxx station) zijn alle buikjes gevuld en is het eindelijk wat rustiger. Om stipt 15:22 komen we aan op Xiapu station en helaas is het heel erg bewolkt. Warm maar grijs. Op het treinstation staat onze transfer op ons te wachten en zijn we binnen 10min bij het hotel. Het Dijing international hotel is een Chinees staats hotel. Een van de weinige hotels in Xiapu waar buitenlanders mogen en waarschijnlijk willen slapen. Het nadeel van een Chinees hotel is dat er nog steeds overal gerookt wordt. Als we de sleutel krijgen beloofd de niet sprekende Engels receptie via Google translate dat het een niet rokerskamer is. Zullen het zien. Eerst z.s.m. naar de kamer want we staan alle twee op knappen. We durfden de wc in de trein niet aan. De 4e verdieping ruikt enorm naar rook maar komt vnl. doordat de kamerdeur van een van de kamers openstaat waar flink gestoomd wordt. De geur in onze kamer valt gelukkig mee. Aan de 3 asbakken in de kamer te zien is dit gewoon een rokerskamer.

Nadat we de spullen op de kamer hebben gegooid lopen we even richting supermarkt….Walmart!! Ze hebben hier gewoon de big blue evil! We kopen even wat te drinken en als ook dat op de kamer staat, lopen we even naar hotel-restaurant om te kijken wat daar te koop is. Op hetzelfde moment komt onze transfer naar ons toe. Hij brengt ons even naar de fish street. Kennelijk moet je in Xiapu heel goed vis kunnen eten. De vissen in de aquaria zien er beter uit dan in Qibao, waar ze meer levend dan dood waren, maar erg appetijtelijk vind ik het nog steeds niet. Wij loppen rustig door naar hotel. Drinken er even wat en gaan dan toch maar even naar het buffet van het hotel. Niet mijn eerste keuze maar even gemakzucht. Aan tafel wordt er meteen een pan water op een gasbrander gezet. Als ik vraag waar dat voor is komen er van alle kanten Google translates aan om uit te leggen dat dat is om vis in te koken. Ok…op het buffet staan inderdaad levende garnalen en krabben. Ga ik dat doen? Ja dus. Lekker en grappig. Eten prima en per ongeluk ook wat rauw vlees omdat we dachten dat het carpaccio was maar wat kennelijk ook in de pan gegooid had moeten worden. Toen ik dat gedaan had, hoefde ik het vlees niet meer…zag er niet uit. Verder prima gegeten.

Vrijdag, 11 oktober

De reden voor onze trip naar Xiapu was dat ik had gezien dat ze hier gigantische mud flats hadden met authentieke vissers en dat dit een soort photographers walhalla moest zijn. Reisorganisatie had het nog net aangedragen maar omdat het niet vaak geboekt wordt was het daarna meer zoiets van zie maar verder. Op TripAdvisor had ik het nummer van Lin gevonden en had in Nederland al via de WeChat contact gehad. Hij spreekt geen Engels maar via WeChat vertaalt hij dat. Zoals afgesproken staat hij om 4:30 bij het hotel om ons naar de eerste plek te brengen voor zonsopgang: Weijiang. We komen als eerste aan maar zijn zeker niet de enige. Uiteindelijk staan we op sunrise point met ruim 30 man op de zon te wachten. Gelukkig ziet het weer er vooralsnog beter uit als gisteravond dus misschien hebben we geluk. We staan ruim 45min en zien het lichter worden maar zien geen zon. Op het moment dat we het gevoel hebben dat we naar plek 2 willen en in de auto zitten om te vertrekken, laat de zon zich toch opeens zien. Snel nog maar weer even terug.

Dan rijden we in ongeveer 35 min naar plek 2. In eerste instantie vind ik het hier vnl. vies maar we worden zo ongeveer een bootje opgeduwd voordat we ergens stil bij kunnen staan en varen richting een eilandje.  Hier lopen we naar boven voor een uitzicht dat je niet vaak ziet. Een compleet dorp op water voor de oester vangst. Ongelooflijk. We kijken even en zijn eigenlijk te verbaasd over deze plek om er hier wat zinnigs over te schrijven. Gaan dan naar plek 3 waar we de tiger stripes te zien krijgen. Om een goed uitzicht te krijgen moeten we eerst een gebouw van zo’n 10 verdiepingen beklimmen. De beloning is er. Prachtig. Als we hier gezien hebben wat we wilden zien, worden we naar het hotel gebracht. Mooi op tijd om nog even wat van het ontbijt te nuttigen. Ons eerste eitje!! Lekker hoor. Daarna lopen we even naar de bakker voor een kop koffie. Het is 30 graden. Het zwembad van ons hotel is dicht en kunnen nergens lekker buiten zitten. Bij de bakker kan dat gelukkig wel en zo blijven we even hier hangen.

Lin komt ons pas weer om 3 uur halen voor sunset. We gaan naar Xiaohao. Als we daarboven op een berg staan, nadat we wederom 20RMB moeten betalen, zegt Lin dat de “models” er nog niet zijn. Blijkt dus dat de mooie foto’s van de vissers allemaal in scène worden gezet…wat een afknapper. Niks authentieks aan dus…het weer is in onze vrije uurtjes helaas gewijzigd van zonnig naar bewolkt dus het fraaie komt ook niet echt naar boven.  Als de vissers aan komen lopen zijn ze voor mij te ver. Ik wilde de berg niet op maar werd me een beetje opgedrongen. Mart gaat dus ook als hij boven is heel snel weer naar beneden. Vanuit hier is niks te zien en we zien allemaal mensen benedenlopen waar wij in eerste instantie naar toe wilden gaan. Tegen de tijd dat ik beneden ben zijn de vissers weer de andere kant opgelopen. Balen! Probeer er nog achteraan te gaan maar haal ze niet in. We gaan naar een andere berg om de vissers vandaar te bekijken maar dit is voor mijn lens veel te ver. Leuk uitzicht maar kan er weinig mee. We lopen weer richting auto en gaan naar sunset point in Dongbi. Niet dat we geloven dat we wat gaan zien want het is pot dicht.

Sunset point is op een brug. Na 40min geven we het op en gaan terug naar het hotel. Mooie tijd voor een borrel om niet veel later richting “restaurant” te lopen. Alle eetgelegenheden gaan hier om 8 dicht dus moeten op tijd zijn.

Zaterdag, 12 oktober – Peking

Om 8 uur worden we opgehaald om naar het station gebracht te worden. Mooi nog even tijd voor ontbijt. Om 8:10 staan we op het station. Net genoeg tijd om hier de waan mee te krijgen. Om 8:50 mogen wij door de poortjes om richting trein te gaan. Om 9:01 rijdt hij binnen om stipt om 9:03 te vertrekken. Voor de komende 1492 km is deze trein onze vriend. Om 18:52 worden we in Peking verwacht.

Na 10 uur typemachine geluiden van een iPad en Old Mac Donald op z’n Chinees komen we eindelijk aan op plaats van bestemming. Yeah! Chauffeur staat er ook een ook weer hier staan we in 5min bij de auto. Hoe is dat mogelijk? Zulke giga treinstations en dan toch binnen no time bij de auto staan. Helaas duurt de rit naar het hotel ruim 45min door de complete chaos op de weg. Kennelijk kun je hier op een 3 baans weg gewoon keren en als het moet een stukje tegen het verkeer in rijden. Ons hotel daarentegen is een oase van rust gelegen in een van de kleine hutongs (nauwe straatjes). Hotel is een oude Qing dynasty optrek met een enorme tuin waar de kamers omheen liggen. De kamers zijn traditioneel ingericht en typisch Chinees voorzien van een enorme rooklucht ondanks dat er staat dat er niet gerookt mag worden op de kamer. Was een lange dag. Het is 8 uur. Gelukkig hadden we wat te drinken meegenomen. Dat eerste maar even op de kamer voordat we naar wat te eten op zoek gaan wat we overigens bij een bbq tent vinden waar we in de watten worden gelegd en waar we via de WeChat ook nog wat info krijgen over wat we nog moeten eten. Grappig.

Zondag 13 oktober

Als we wakker worden is het nog droog maar er is mega slecht weer voor vandaag voorspeld. Na het douchen meteen de metro richting Tian’anmen square, bij de meeste beter bekend als het plein van de hemelse vrede. Tot nu toe zijn we overal koffietentjes tegen gekomen dus verwachten dat dat hier ook zo is. Niet dus. We worden door de massa meegevoerd richting het plein waar een security check is. Tip: houd altijd je paspoort bij je want je hebt ze geregeld nodig! Eenmaal op het plein worden we door dezelfde mensen massa richting Forbidden city meegesleurd. Het is niet voor te stellen hoeveel mensen hier lopen.

Wij willen toch nog even iets ontbijten en zien dus net voor de ingang de mogelijkheid om rechtsaf te slaan en om het complex heen te lopen naar een straat met veel restaurants maar je raadt het al…zonder koffie tent/bakker. Na 10min lopen zie ik iemand met een Starbucks beker. Met handsignalen lijkt het erop dat we nog 3 blocks recht door moeten. Eerst maar iets eten en drinken. Dan terug naar the forbidden city waar de mensen massa nog niet lijkt afgenomen. Naar binnen maar

want de voorspelling is dat het over 2 uur gaat het plenzen. The city is aardig maar laat niet een mega indruk op mij achter. Na wat rond geslenterd te zijn en de eerste plens buien over ons heen te hebben gehad besluiten we de exit op te zoeken en richting de straat van vanochtend te lopen voor een lekkere maaltijd. We vinden een klein tentje waar we prima eten en waarna we de kou buiten weer kunnen trotseren. Het is nog maar 9 graden. We dwalen wat rond waarna we de meest gigantische mall ingaan die ik ooit heb gezien. Volgens mij was die wel een km lang inclusief karaoke booths! Even kijken of we iets warms voor Mart kunnen kopen en tegelijkertijd de tijd een beetje doden tot zonsondergang. Dan wordt nl. ceremonieel de vlag op het Tian’anmen plein neergehaald en dat wil ik wel graag zien.

We lopen er op tijd heen en ook dan al is het een drukte van jewelste. Nog 40min tot zonsondergang. Gelukkig is het droog en komt er een heel waterig zonnetje door. Via de heavenly poort komen er net voor zonsondergang militairen van land, zee en lucht richting vlag gelopen. Al het verkeer op deze anders zo drukke staat wordt stilgelegd. Dat vind ik nogal wat. Volgens lonely planet zouden de militairen 108 stappen per minuten maken, of dat zo is? Ach was leuk om gezien te hebben maar verder? Snel naar de metro om naar ons hotel terug te keren. Eerst wat drinken alvorens we op gaan naar onze volgende etensquest. Bij toeval lopen we een grappig straatje in dat leidt naar een meer waar allemaal restaurants omheen staan. Uiteindelijk besluiten we te gaan eten waar ze hot pot hebben. Eigenlijk is het soort fonduepan waarbij je kunt kiezen uit verschillende fonds en uiteraard wat je erin wilt stoppen. Dit doe je niet aan een stokje zoals bij ons maar je flikkert er eigenlijk alles in 1x in. Leuk om gedaan te hebben maar gekookt vlees is niet helemaal mijn ding.

Maandag 14 oktober

Yes! Vandaag de reden waarom ik naar China wilde..de Chineze muur!!  Weersvoorspelling is koud maar zonnig. Prima! We worden om 7:30 opgehaald dus besluiten in het hotel te gaan ontbijten waarna we stipt op tijd vertrekken. Er zijn meerdere stukken van de muur die je kunt bezoeken. Wij gaan naar Mutianyu dat zo’n 70km van Peking ligt. Onze chauffeur rijdt onzeker en om ons niet te druk te maken doen we onze ogen maar even dicht. De laatste 20km zijn een leuker landschap dan die we tot nu toe hebben gezien. Overal worden appels verkocht en lijkt het alsof je meerdere pick your own hebt. Rond 9 komen wij aan bij de muur. Ook hier weet de chauffeur niet precies waar hij heen moet wat mij redelijk frustreert. Als dat dan toch uitgevonden is, kunnen we daar ook meteen de kaartjes kopen. Ook moeten we kaartjes kopen voor de cable car. Dat wilde ik eigenlijk helemaal niet maar ze geven aan dat naar boven lopen niet mogelijk is. Ok. Kopen dus maar. De chauffeur loopt mee naar de shuttlebus maar ook hier weet hij niet waar hij heen moet en volgt hij uiteindelijk ons. De shuttle naar de ingang is zo’n 4 km en wij kunnen meteen aan boord. Door gesprekken van anderen vang ik op dat zij wel naar boven lopen. Zie je wel. Maar als ik dan bij de ingang kom, ben ik eigenlijk blij dat we kaartjes hebben voor de lift. Dit is een steile trap. Kan beter mijn energie bewaren voor het lopen op de muur. We moeten zo ’n 20 minuten wachten voordat we de skilift ingaan. Mijn hemel dat is een tijd geleden dat ik in een skilift heb gezeten. Binnen no time staan we boven en is het in het begin weer een geduw en getrek van Chinezen. Gelukkig neemt dat af naarmate je verder loopt maar als je denkt dat je ooit een stukje alleen hebt…think again. We lopen een heel stuk en moeten helaas hetzelfde stuk weer teruglopen. Het is niet anders.

Vind de muur mega indrukwekkend. Je gelooft bijna niet dat dit zo veel jaren geleden met mankracht is gemaakt en 5000km lang is. Inmiddels zijn hele stukken van de muur verdwenen en zijn de stukken die er nog wel zijn zwaar verwaarloosd. Uitzondering zijn de stukken die door toeristen bezocht worden en gerestaureerd zijn. Dit stuk bijv. Door Henkel, een Duits bedrijf. Ze hebben er een mooi logo neergezet over hoe de muur in eerste instantie is neergezet om de vijanden buiten te houden maar dat het nu een symbool is van verbroedering gezien het feit dat zo goed als alle nationaliteiten hier op bezoek komen. En toch denk ik…Duitsers en een muur…

Ik vind het bij dit soort wereldwonderen en eigenlijk de reden voor een bezoek aan een land het altijd lastig te bepalen wanneer je weer weggaat. Wanneer denk je het gezien te hebben? Nou heeft de chauffeur ongeveer bepaald wanneer we terug moeten zijn maar toch? We staan nog even stil bij het uitzicht en gaan dan richting lift waar nog geen rij staat. Anders is dat als we beneden komen waar ze nu minstens een uur in de rij moeten staan voordat ze naar boven kunnen.

Beneden drinken we in het zonnetje een kop koffie alvorens de shuttlebus richting ingang te nemen.

Vanuit hier gaan we naar het zomerpaleis in Peking. Het is langer rijden als we dachten en eenmaal bij de entree blijkt dat we nog wel naar binnen mogen maar geen all entree kunnen kopen. Achteraf was dat ook niet erg. Zomerpaleis is prima om even doorheen te lopen maar laat geen enorme indruk achter. We gaan richting hotel. Eenmaal daar willen we toch even naar het straatje terug waar we gisteren doorheen gelopen zijn omdat daar nog allerlei winkeltjes waren en zo kunnen we meteen nog even langs de bell en drum tower lopen via een hutong. Uiteindelijk kopen we niks en keren terug naar het hotel. Even schoenen uit. ’s Avonds gaan we bij een bbq tent eten met een vreselijk lelijke geschilderd rasta panda. Had in eerste instantie mijn twijfels maar ontzettend goed gegeten. Denk het beste van de vakantie tot nu toe. Fooi wilden ze niks van weten. Had ik graag achtergelaten.

Dinsdag 15 oktober – PINGYAO

Vanochtend worden we om 8 opgehaald om ons naar Beijing Xi treinstation gebracht te worden. Ik heb nog nooit zo’n giga treinstation gezien. Mijn hemel wat is dit groot en alles is wederom goed geregeld. Om 9:58 gaan we boarden voor de trein naar Pingyao die om 10:28 vertrekt. 4 uurtjes treinen. We komen om 14:30 aan in Pingyao. Helaas is het zwaarbewolkt en is het maar 10 graden. We worden in 20 min naar ons hotel gebracht dat in het in historisch centrum van Pingyao ligt. Het laatste stukje moeten we dan ook lopen omdat we in een voetgangerszone zitten. We slapen in een hotel in een authentiek gebouw. Wel leuk maar vrij simpel en niet echt heel erg schoon. We zetten de spullen neer en dwalen door de smalle straatjes. Vind het stadje leuk. Jammer dat het zo bewolkt is. Als we even borrelen op de kamer en dan op zoek willen gaan naar een restaurant blijkt het heel hard te regenen. Gelukkig kunnen we paraplu’s lenen en eten we heerlijke skewers met noodles.

Woensdag, 16 oktober

Het weer dat voorspeld is, is slecht! Helaas. Na het ontbijt worden we om 8:30 opgehaald om naar Wang Jia Dayuan te gaan. Het regent pijpenstelen. De auto heeft helaas geblindeerde ramen waardoor niks zichtbaar is en dat is maar goed ook want de taferelen die zich op de weg afspelen kun je maar beter niet zien. Vrachtwagens die opeens stil gaan staan, brommers die de weg oversteken tegen de rij richting in een totaal niet aan het opletten zijn en ga zo maar door. Na een uur komen we bij de tempel aan. Weet niet zo goed wat ik me bij deze tempel moet voorstellen dus laat me verrassen. En eigenlijk is het wel en mooie tempel met ruim 330 kamers en zo’n 100 pleintjes. Leuk om gezien te hebben en even eigenlijk doorheen gelopen te zijn.

Hierna rijden we in ongeveer een half uur naar Shuanglin tempel. Hier hebben ze stukken van de film Raise the Red Lantarn opgenomen. Tempel kan niet echt mijn interesse krijgen. We zijn na ruim een half uur weg en rijden we terug richting hotel. Het regent nog steeds dus we gaan eerst maar even ergens koffiedrinken. Daarna dwalen we nog wat rond en besluiten dan ergens maar een paar dumplings te gaan eten. Om nu de hele tijd door de regen te blijven lopen?? Daarna bij gebrek aan wat anders kopen we bij een tentje twee lokale flessen waarvan we hopen dat er een iets weg heeft van vodka en gaan terug naar de kamer. Een fles is niet zo erg de ander is een af andere zoete bocht maar doet voor vanavond prima dienst. Daarna gaan we op aanraden van een paar Zwitsers bij een klein tentje eten en eten er prima. De sfeer was top. In China hebben veel restaurants niet hun eigen toilet. Als iemand dan met je meeloopt om maar zo snel mogelijk terug te zijn…

Het is eindelijk opgehouden met regenen dus heb de camera bij me om hopelijk dit dorpje op de plaat te krijgen. Ik denk dat ik bij deze poging net zo vaak zelf gefotografeerd ben als dat ik foto’s heb gemaakt. Ook is er veel interesse voor wat ik eigenlijk aan het doen ben. Grappig!

Donderdag, 17 oktober – Xi’An

We worden vanochtend weer om 8:30 opgehaald om naar de trein gebracht te worden voor onze reis naar Xi’an. De reis duurt maar 3 uur en als het goed is, is het 20 graden als we eraan komen! Verheug me op het zonnetje en wat warmte!

We komen om 14:00 in Xi’an aan. We moeten onze transfer bij het passenger service center ontmoeten. We lopen bij de uitgang op de bonnefooi naar rechts waar we bij het passenger service center komen maar geen chauffeur zien met bordje. Mart loopt ook nog maar even naar de andere kant van het station maar ik vind ondertussen uit dat er ook maar 1 psc is. Als Mart terug is vraag ik de dame of ze voor mij het nummer kan bellen waar ze geen probleem mee heeft. Via vertaalcomputer laat ze mij weten dat hij onderweg is en dat ik hier moet wachten. 5 minuten later is hij er ook. In 40min worden we naar het Eastern Boutique hotel gebracht. Ook dit hotel staat binnen de stadsmuur maar heeft een totaal andere look and feel dan die in Pingyao. Modern en groot net als de stad. Je merkt niet eens dat je binnen de stadsmuren verblijft want het is zo groot dat het binnen de muren net zo goed stads aanvoelt als daarbuiten.

Bij het inchecken geeft de receptie aan dat om 14:30 een gratis high tea begint. Omdat we nog niet gegeten hebben, besluiten we nadat we de koffers op onze kamer hebben gezet daar even heen te gaan. Helaas is het bijna 100% zoete broodjes maar omdat we geen idee hebben wat er onder de deeg zit eten we uiteindelijk meer dan we zouden willen. Gaf ook even de mogelijkheid om ons in te lezen in de stad en dus uitgevonden dat hier een grote markt is bij de moskee dus daar lopen we even heen. Zo zien we ook meteen de bell tower dat ongeveer in het centrum van de ommuurde stad ligt.

Na zo’n 20min lopen, komen we bij de markt uit. Dit is echt ongelofelijk! En paar km aan eetkramen met de meest uiteenlopende “lekkernijen”. Van 3/4 hebben we geen idee wat het is en om nou op onderzoek uit te gaan…laat maar, ook omdat ik vlees stokjes die buiten liggen niet het meest aantrekkelijke vind. Ik kijk wel mijn ogen uit!

Op de terugweg naar het hotel komen we toevallig langs de drum tower. We zijn redelijk gevloerd als wij daar even bijkomen en lopen dus linea recta naar het hotel terug. Eenmaal op de kamer drinken we even wat waarna we op zoek gaan naar een restaurant. Eigenlijk hebben we helemaal geen zin meer om te lopen dus als restaurant 2 ons ook niet kan bekoren, gaan we terug naar het hotel om daar te gaan eten. Ik en in het hotel eten…het moet erg geweest zijn en eerlijk, we hebben super goed gegeten in het hotel.

Vrijdag, 18 oktober

Vandaag worden we na een rijkelijk ontbijt om 8 uur opgehaald om naar een volgende highlight gebracht te worden: het terracotta leger dat op een uur rijden van Xi’an ligt. De chauffeur is op tijd, de rit redelijk uneventful ondanks de usual en zijn na een uurtje bij een megacomplex waar de touringcars staan opgelijnd. Dit wordt een verboden stad in het kwadraat. Bij de kaartverkoop valt het 100% mee qua drukte maar als we door de eerste toegangspoortjes zijn veranderd dat compleet. Het complex bestaat uit 3 “Pits” waarvan wij gelezen hadden dat je het beste bij de 3e kon beginnen zodat je met de meest indrukwekkende “pit” kon eindigen. Omdat het complex zo groot is lopen we per ongeluk als eerste de 2e binnen maar omdat het daar relatief rustig is blijven we en bekijken we deze eerst. Hier moet nog veel gegraven worden en liggen de poppen en paarden nog onder het zand. In de derde pit staan een paar soldiers waarna we via de exit de eerste hal binnenkomen. Aan het eind zijn ze figuren aan het restaureren en in elkaar aan het zetten. Wel indrukwekkend. Het is dagelijks een puzzel en monnikenwerk.

Via de exit de grootste hal binnen komen, is niet het meest handige. We moeten tegen de menigte in om bij de outlook te komen. Enige voordeel is dat wij nog steeds richting hoogtepunt werken. Eenmaal bij de outlook wordt het geduw en getrek me snel te veel. Ik vraag me wel eens af wanneer je bij een highlight weg kunt gaan met het idee…ik heb het gezien en in me opgenomen. Bij het terracotta leger was dat veel minder het geval. Daar is zo’n enorme mensen massa die loopt te duwen en te dringen en uiteindelijk begon te vechten dat we er helemaal klaar mee waren. Blij dat ik het gezien heb want het is natuurlijk bijzonder dat er een heel leger uit klei vele jaren verstopt was onder de grond en waarvan ze nog steeds niet precies weten waarom een waardoor. Uiteraard zijn er wat theorieën maar of dat het volledige verhaal is? Eenmaal door de exit word je wederom door een legioen aan vreet tenten geleid. Wij hebben nog wat tijd dus we gaan even koffiedrinken alvorens naar de afspraak plek met de chauffeur te gaan.

De terug weg verloopt gelukkig in eventful ondanks het feit dat ik de chauffeur tot 2x toe wakker heb moeten maken….niet echt relaxt.

Eenmaal bij het hotel gaan we eigenlijk meteen weer weg. We willen ergens gaan lunchen en dat doen we met een heerlijke bak noodles net voor de South gate entrance van de muur die om Xi’An heen ligt. We willen daarna nl de muur op wat we na de bak noodles ook meteen doen.

Had graag wat fietsen willen huren om de 13,7km af te leggen maar Mart zegt misschien wel terecht dat inspanning met deze slechte lucht kwaliteit misschien niet zo goed is. Om maar even een vb te geven hoe slecht de lucht hier eruitziet: de zon schijnt maar wij zien hem niet. We besluiten een stuk te gaan lopen en zien wel tot waar.

Uiteindelijk verlaten we de muur bij de North gate en hebben we dus bijna 7km gelopen. We zijn er ook wel klaar mee. We lopen via de hoofdstraat en de bell tower terug naar ons hotel en zorgen er en

route voor dat we wat boodschappen halen voor de treinreis van morgen. Omdat er niet meteen alles vinden wat we willen hebben komen we in een steegje terecht waar we wat leuke restaurants zien waar we ’s avonds proberen te gaan eten. Het is vrijdagavond en alles zit vol als we er aan komen. Er is nog minstens een half uur wachttijd. Hebben we niet zo ’n zin in omdat we ook een beetje op tijd naar bed willen. Laten het erbij zitten en gaan toch maar terug naar het hotel. Wederom prima gegeten.

Zaterdag, 19 oktober – Yangshuo

We worden vanochtend om 6 uur opgehaald om naar Xi’an bei (noord) station gebracht te worden voor onze laatste lange treinreis met bestemming Guillin. We krijgen ontbijt mee dat we bij aankomst in het station nuttigen. Dan is het boarding time voor de ruim 1000km die vandaag op het programma staan. Vind het jammer dat ze dit nooit als vlieg optie in het programma hebben opgenomen ook omdat we bij aankomst in Guillin nog 1,5 uur met de auto moeten. Nou ja, hopelijk krijgen we een keer een ander dan met flatgebouwen bezaaid landschap te zien. Voor nu sit back and relax.

Na veel te veel bakken noodles van onze medereizigers, 17 treinstations en 10,5 uur trein komen wij aan op Guillin bei. Bij de uitgang staat onze chauffeur met een briefje te wachten. Het is zaterdagavond en het duurt lang voordat wij Guillin uit zijn. Dan nog een stuk snelweg en dan Yangshuo nog door. We tellen de km af. We zijn er echt klaar mee. Als we er dan zijn, nadat we eerst een mega afzichtelijk park voorbijgereden zijn, vrezen we even dat we in het hotel zitten dat in de steigers staat. Gelukkig is dat niet zo en komen we binnen bij een leuk binnenplaatsje waar iedereen in korte broek buiten zit.

Hopelijk snel inchecken want we staan beide op ontploffen. Gelukkig lukt dat en krijgen we een prima kamer waarna we op het terras ploffen. We zijn er en de temperatuur is heerlijk. We eten wat, douchen en gaan dan op 1 oor.

Zondag, 20 oktober

We staan bijtijds op zodat we lekker de tijd hebben om rustig te ontbijten. We raken aan de praat met onze buren die ook nog eens heel toevallig uit Benschop komen. Om 9 uur staat de gids klaar en gaan we ervandoor op veel te kleine fietsjes. We rijden eerst een beetje langs de Yulong river om vervolgens na zo’n 1,5 uur op een bamboo flot te stappen die ons in 1,5 uur de Yulong river af gaat varen. Best relaxed, helemaal omdat er op het moment dat wij gaan helemaal geen andere bootjes zijn. Bij de kleine dammetjes moeten de voeten omhoog zodat je niet onwijs natte voeten krijgt. In ruim een uur zijn we bij het eind punt en staat de gids daar ook met de fietsen. De mijne heeft averij opgelopen in het transport hierheen want het fietst nu een stuk zwaarder. Of we nog naar een grot willen? 90 yuan. Als ik de foto’s zie, zeg ik meteen nee. Een te grote licht parade lijkt me en haar overhaal praatje doet helemaal niks met mij. We fietsen dus meteen naar Moon Hill. Hier moeten we behoorlijk wat trappen op voor een uitkijk plek. Jammer dat alles volgebouwd wordt. Zo ook waar wij op uit kijken als we eenmaal bij het viewpoint zijn. Na dit uitkijk punt moeten we nog zo’n uurtje terug fietsen en of we niet hier willen blijven eten. Te ongezellig dus dat willen wij niet. We fietsen langs de rivier terug. Ze hebben het leuk aangelegd met een pad langs de rivier en allemaal bloemen waardoor er enorm veel vlinders zijn. Het ziet er mooi uit maar komt ook meteen heel nep over. Over een jaar ziet dit er heel anders uit. Het hele dorp overigens. Er wordt onwijs veel gebouwd maar lijkt alsof de boeren niks te zeggen hebben over wat er met hun land gebeurt. Als de overheid zegt dat er bloemen op jou stuk land moeten staan dan haal je de rijst er dus uit en zet je bloemen neer. Ik houd er een nare bijsmaak van over.

Bij terugkomst in het hotel lunchen we even wat en lopen we nog wat bij het hotel rond maar daar zijn we vrij snel op uitgekeken dus trekken we ons terug bij het zwembad. Totaal geen straf. Nemen zelf

nog even een verfrissende duik. Besluiten ook, nadat we met de receptie hebben overlegd, om met de 2 van Benschop morgen een chauffeur te regelen zodat we ook nog even de Li river kunnen bekijken. Borrelen lekker bij het zwembad en eten daarna lekker op de binnenplaats.

Maandag, 21 oktober

We hebben besloten om om 9 uur te vertrekken dus staan om dezelfde tijd op zodat we weer lekker rustig aan kunnen doen bij het ontbijt.

Om 9 uur vertrekken we richting Xianggong hill. Hier is 1 van de bekende uitzichten over de Li river. We moeten er weer wat treden voor overwinnen maar genieten ondanks de drukte en het wat heiige weer van het uitzicht.

Hierna zet de chauffeur ons af in Lengshui. Er is wat onduidelijkheid over waar en hoe laat hij ons daarna ophaalt maar als dat enigszins geregeld lijkt te zijn, steken we de rivier over met een ferry bootje.

Hier begint een wandelpad langs de Li rivier die wij met alle rust aflopen omdat we anders het gevoel hebben dat we veel te vroeg in Xing Ping aankomen. Het is jammer dat gedurende de hele tocht mega cruiseboten het uitzicht vervuilen. Het was er ook niet alleen 1 maar ik denk wel 35 die in colonne de rivier afvaren. Ons eind punt is het uitzicht dat op de 20 yuan biljet staat afgebeld. Van de serene stilte op het bankbiljet is niks over. Het is 1 groot speel paradijs van grote en kleinere boten.

Redelijk verschrikkelijk eigenlijk. Omdat we niet precies weten waar de chauffeur ons ophaalt lopen we verder naar Xing Ping. Het oude centrum ziet er leuk uit maar probeer eerst in een restaurant het personeel zo ver te krijgen om ons hotel te bellen zodat ze weten waar wij zijn en waar de chauffeur ons kan ophalen. Uiteindelijk lukt het met handen en voeten en moet de chauffeur over 40min bij ons zijn.

Geeft ons mooi even de tijd om door het oude centrum te lopen. Of toch niet? Net als wij wat te drinken willen kopen, staat de chauffeur naast ons. Jammer, was er graag even doorheen gelopen maar prima we vertrekken richting hotel waar we bij aankomst even wat lunchen en dan nog een x neer ploffen bij het zwembad. Het is tenslotte ook vakantie.

Hetzelfde ritueel van gisteren herhaalt zich een beetje: zonsondergang, borrel, eten en gezellig wat ouwehoeren.

Dinsdag, 22 oktober – Hong Kong

We worden vanochtend om 10:30 opgehaald voor een transfer naar het treinstation. We hebben dus alle tijd om uit te slapen. Helaas lukt dat niet vanwege vertrekkende gasten en de baby die daarna klaar is met slapen. Zitten dus alsnog vroeg buiten en nemen de tijd voor ontbijt. Stipt om 10:30 worden we opgehaald en zijn we om 12:00 op het station. Veel te vroeg dus drinken we van de laatste 30 yuan die wij hebben een smerig kopje thee. Het is ongelooflijk warm op het station dus zijn blij als we eindelijk het perron op mogen voor onze laatste trein reis van deze vakantie die richting Hong Kong gaat. Laatste 3,5 uur trein.

De 3,5 uur in de trein zijn eigenlijk zo om. Eenmaal op West Kowloon train station gaan we eerst door Chinese immigratie en vervolgens door die van Hong Kong en alles loopt eigenlijk gesmeerd. Op het treinstation lijken we een eeuwigheid te moeten lopen voordat we eindelijk bij de metro aankomen. Hier kunnen we gelukkig wat geld pinnen en dachten we de metro kaartjes ook zo te kunnen kopen maar bij een bepaald bedrag aan metro kun je niet met een flap van 100 betalen dus word ik van kastje naar de muur gestuurd om geld te wisselen wat me uiteindelijk redelijk makkelijk bij de bank lukt. Ok metro, eindelijk! Sinds aankomst van de trein zijn we een uur verder. Tegen de tijd dat we bij Fortress Hill uitstappen is het donker. We hebben zo lang ondergronds gelopen dat ik daar eigenlijk een beetje over verbaasd was. Maar temperatuur is lekker. Het hotel ligt op 5 minuten lopen van het metrostation dus daar zijn we snel. Inchecken duurt lang maar uiteindelijk hebben we een prima kamer en wat nog beter is we blijken op de 42e verdieping een panorama deck te hebben. Inderdaad met uitzicht op de skyline. Mooi!! Kennelijk is de sound en light show ook van ons deck te bekijken dus het enige wat we nu snel doen, is wat te drinken en wat te snacken kopen. Om 8 uur staan we klaar op het deck. We zien iets van de light show maar de muziek horen we niet dus het effect is een beetje weg. Na de light show gaan we eerst maar een borrel drinken en omdat eigenlijk helemaal geen zin meer hebben in een restaurant lopen terug naar de supermarkt waar we een kant en klare zak caesar salade meenemen en daar tegenover bij de KFC een bak gefrituurde kip. Lekker mee naar hotelkamer want we hebben vanaf onze kamer een schitterend uitzicht op de Victoria harbour. Borrel erbij en klaar! En lekker slapen met de Victoria harbour skyline op de achtergrond.

Woensdag, 23 oktober

We worden bijtijds wakker en zien de zonsopgang semi achter ons hotel. De lucht is semi oranje maar mooi genoeg om even te blijven kijken. We hebben besloten vandaag naar Lantau island te gaan. Daar hebben ze de grootste zittende Buddha van Azië (dacht dat ik die vorig jaar al in Bhutan had gezien?). We gaan niet zo zeer voor de Buddha maar meer voor de kabelbaan en het authentieke vissersdorpje op palen. We besluiten de ferry naar Mui Wo te nemen en daar bus 1 naar Tai O, het vissersdorpje. We denken zo de drukte bij de kabelbaan te omzeilen omdat we hem van boven naar beneden willen nemen. Eenmaal in Tai O is het eigenlijk precies dat wat je erover leest: een vissersdorp op palen. De palen zullen vast hun nut hebben maar vandaag niet. We zien alleen maar modder waar dan wel weer enorm veel krabbetjes en moddervissen aan het rond graven zijn. Ik vind dat we het nog lang volhouden want heel erg veel is er eigenlijk niet te zien. Omdat we met de bus van Mui Wo naar Tai O al redelijk veel van het eiland hebben gezien en een redelijk goed beeld hebben, hoe het eiland eruitziet besluiten we de bus naar Tung Chung te nemen i.p.v. naar Ngong Ping te gaan om daar de kabelbaan naar beneden te nemen.

In Tung Chung lunchen we eerst even om vervolgens de metro te nemen naar Mong Kok. Daar moeten nog behoorlijk wat marktjes zijn waar Mart hoopt nog even een slag te slaan. Ik vind de marktjes teleurstellend waar vnl. veel souvenirs worden verkocht. Als ook Mart klaar is met de prullaria lopen we richting Temple street. Temple street is eigenlijk een night market naar begint rond 4. Het is nu rond 16:30 dus moet al wat te zien zijn. Temple street is aardig maar met veel van dezelfde prullaria als de marktjes bij Mong kok. Ik ben wel klaar met de marktjes en dus pakken we de metro naar het hotel. Mart wil nog even zwemmen. Ik ga nog even bij hem zitten totdat het skydeck opengaat zodat ik de zonsondergang kan fotograferen. Helaas willen ze skydeck niet eerder openen en is de zon net achter de peak als ze dat wel doen. Ach toch nog een paar mooie foto’s geschoten al zeg ik het zelf. Het liefst was ik ’s avonds naar Tsim Tsui gegaan om nog een keer de sound and light show te gaan bekijken maar Mart heeft er helemaal geen zin in dus we gaan dim summen in een restaurant op aanraden van het hotel. Dim sum lekker maar wat een ongezellige tent.

Bij terugkomst kan ik het niet laten om toch nog even naar ons dakterras te lopen. Even de skyline opsnuiven totdat het dicht gaat. Met de gordijnen open slaap ik weer lekker in met Victoria harbor op achtergrond.

Donderdag, 24 oktober

Word weer vroeg wakker. Ik wil zien of er een mooie zonsopkomst is ondanks het feit dat er niks te fotograferen valt. Ik zie de lucht wel iets oranje kleuren maar er verschijnt een ontzettende donkere regenwolk die verdere zonsopkomst belemmert. Nog weer even naar bed. Mart is echter ook wakker geworden dus zetten de waterkoker maar aan en pak mijn koffer. De vlucht is pas om 11:00 vanavond maar zo hebben we nog wat tijd om de stad te verkennen en hoeven wij dat niet later te doen. We hebben check out om 16:00 weten te regelen dus niet alles hoeft klaar te staan zolang het meeste maar aan de kant is.

Na inpakken en douchen overvallen we de bakkerij en gaan we bij de Starbucks koffiedrinken. Dan pakken we de metro naar centraal en bij uitgang j2 lopen we richting tram van the peak! De plek om van het uitzicht van Hong Kong te genieten. We pakken de tram want we hebben zo veel gelopen dat we er geen zin meer in hebben. Eigenlijk wil ik helemaal niet naar het observation deck maar kennelijk is het alles of niets prijs vandaag. Alles dus. Gelukkig is het niet druk en kunnen we eigenlijk meteen in de tram mee maar besluiten er 1 te wachten zodat we kunnen zitten. De tram gaat echt steil omhoog. Ben blij met de goede remmen als blijkt dat we halverwege ook nog stoppen. De laatste steile tram van dit kaliber was volgens mij in Bogota.

Bij aankomst lopen we maar meteen naar het viewing terrace. Het is inderdaad indrukwekkend. Weer even dat momentje van wanneer vertrek ik…als we dan toch gaan lopen we nog een 3d foto mogelijkheid binnen. Echt te Chinees… Dan nog even naar de peak gallery waar ze ook een observation deck hebben die ik eigenlijk veel beter vind als de officiële. Snap eigenlijk niet waarom deze gratis is. Ook is het eigenlijk een bevestiging waarom ik eigenlijk alleen de tram naar boven wilde pakken, maar goed. Als we ook hier klaar zijn pakken we de tram weer naar beneden, lopen naar central en lopen ondergronds naar D2. Als we er dan toch zijn, wil ik ook de langste roltrap zien (800m lang, de langste van de wereld, alhoewel ze in Medellin dit volgens mij ook beweren). In ieder geval is het een drukste van jewelste als we daar aankomen gezien het feit dat middagpauze net is begonnen. We pakken een stukje roltrap maar wil voorkomen dat we te hoog gaan want dat moeten we weer naar beneden lopen. Als ook dit gezien is pakken we de metro richting hotel waar we eerst even onze laatste noodles eten alvorens de spullen uit de kamer te halen en neer te ploffen bij het zwembad voor de laatste paar uurtjes Hong Kong, China, 2019.

Voordat we de shuttle van het hotel nemen richting Hong Kong station waar de airport express vertrekt, pak ik nog net een beetje zonsondergang mee op het panorama deck. Blijf het mooi vinden maar ook tegenstrijdig met alle aanplakbiljetten die we gezien hebben over lichten uitdoen als je een kamer verlaat.

De shuttle brengt ons in no time naar Hong Kong station. I.v.m. met alle protesten is er zware controle en zijn de volgende 2 stations op het traject dicht. Jammer dat dit gaande is maar na 2 weken China heb ik sympathie voor de protestanten gekregen. Eenmaal op het vliegveld kan ik me bijna niet voorstellen dat hier een maand geleden de protesten compleet uit de hand gelopen zijn. Inchecken gaat gelukkig zonder problemen ook al moeten we voor een tas betalen. Kennelijk zat die niet in het ticket? Dan nog even naar de lounge waar het prima toeven is voordat we richting vliegtuig lopen waar we de twee van Benschop ook nog even gedag zeggen.

We hebben een fijne vakantie gehad in China maar persoonlijk zouden wij niet zo snel terug gaan. Wat deze vakantie uniek maakte waren uiteraard de highlights: de Muur, ook al loop je als toerist op het gerestaureerde gedeelte, en het terracotta leger waar je dan wel moet vechten om een plekje maar ook de compleet andere cultuur, het afgesloten zijn van de wereld omdat de meest gebruikte zoekfuncties en Apps geblokkeerd zijn en het nauwelijks kunnen communiceren met de lokale bevolking want nee; er wordt echt geen Engels gesproken. Dat maakte China voor ons echt bijzonder. Wat wij minder aantrekkelijk vonden was dat het landschap bezaaid is met lege flat complexen, je overal door miljoenen cameras wordt gevolgd, dat er overal nog gerookt mag worden, er weinig echt authentieke dingen zijn en de enorme consumptie die plaats vindt.