17 Juli – 20 Juli 2019
Betty wordt 50 en wat is nou een betere reden om dan naar Engeland te reizen en dat gezamenlijk te vieren? Betty weet van niets. Manuel heeft een AirB&B geregeld in het volgende dorp waar wij na de overtocht met de boot naartoe rijden. Gelukkig komen wij snel op het gigantische terrein de huishoudster tegen die ons de sleutels geeft. We slapen in een oud koetshuis dat een paar jaar geleden super is omgebouwd. Ik heb in eerste instantie weinig oog voor de accommodatie omdat de tuin mijn aandacht trekt. Staat echt prachtig vol met bloemen. Nadat Manuel even kort is langs gereden gaan Ies en ik de tuin in waarna we even snel douchen en ons klaar maken voor het verrassingsdiner.
Als wij aankomen zitten Bet, Manus en Tho aan een tafel voor 3 personen. Ze weet even niet wat ze ziet en is blij verrast waarna we naar een grotere tafel verhuizen die versierd is met ballonnen waar 21 op stond om de verrassing niet te bederven alvorens wij er waren. We hebben heerlijk bij de Thai gegeten. Was echt super.
De volgende ochtend regent het helaas. Wij nemen dus de tijd ondanks het feit dat ik enorm vroeg wakker ben. Na het ontbijt pakken wij Sarah in en gaan naar Storrington. Hier eten wij een stuk taart waarna we een beetje aarzelen over what next? We staan al een paar keer buiten om te gaan lopen en dan komt de volgende plensbui er weer aan. Als we dan besluiten om boodschappen te gaan doen, lijkt het dan toch eindelijk op te klaren en gaan we toch eerst een wandeling maken op The South Downs. Prachtig is het hier. Zien nog een kalfje z’n eerste stapjes maken. Is net voordat wij daar langs lopen geboren. Bij terugkomst bij de B&B drinken wij even wat en gaan dan toch nog even boodschappen doen. Ze hebben daar een Costa Coffee en pap en ik voelen ons wat suf dus gaan daar eerst even naar binnen om een groet bak te bestellen terwijl Ies de winkels even in alle rust afstruint. Het weer is compleet veranderd van vanochtend en nadat een grote pan macaroni hebben gemaakt, kunnen wij die zelfs lekker buiten opeten. Bij thuiskomst in de B&B drinken wij nog even wat voordat we naar bed gaan.
Ik heb een tijd geleden een keer lavendel velden gegoogeld. Daar wilde ik nl. nog wel weer een keer heen. Tot mijn verbazing ligt er een groot veld op een uur rijden van Betty d´r huis. Plan is om daar vanochtend heen te gaan. ´s Ochtends belooft het weer niet veel goeds maar we gaan toch. Na een uurtje komen wij bij het lavendel veld. Het is droog en we zijn een van de eersten op het veld. We lopen heerlijk een tijd rond en net als we denken dat het ongeveer genoeg is geweest komt er opeens een mega plensbui los. Wij lopen de souvenir winkel nog even door alvorens naar een Costa in de buurt te gaan en dan weer naar Betty te rijden waar het weer niet echt veel beter wordt. Wij hangen een beetje aan de keuken tafel, gaan nog even boodschappen doen en eten dan nog gezellig even samen. Wij nemen vanavond afscheid want we willen ondanks de wat latere boot gewoon nadat we klaar zijn, gaan rijden.
Wij rijden na het opstaan en ontbijt richting de haven in Dover. We hopen op een eerdere boot die volgens het internet nog boekbaar zou moeten zijn. Eenmaal in de haven lijkt het vakantie verkeer wel mee te vallen en hebben we geluk dat we inderdaad een boot eerder kunnen nemen. Dat scheelt 2 uur extra wachten op de haven. De terugreis verloopt voorspoedig ondanks het verschrikkelijk, code oranje, weer dat voorspeld was.
18 – 22 januari 2019
Mam en pap gaan weer een lang weekend naar Engeland en ik besluit mee te gaan. Het is nog niet echt winter geweest in Nederland maar op dag van vertrek hebben we dan de eerste echte nachtvorst gehad. Krabben en gladheid dus. Gelukkig gaat de reis richting Duinkerken voorspoedig en hebben we op de haven genoeg tijd om even naar de wc te gaan en een boterham te eten alvorens de ferry op te rijden. De overtocht is gelukkig kalm en de twee uur die hij duurt is eigenlijk zo voorbij. In Engeland schijnt het zonnetje waardoor de rit verder vlot verloopt. Door ons geouwehoer missen we echter een afslag en doen we er net iets langer over. In Storrington worden we warm onthaald door Lau en vrijwel direct daarna komen ook Betty en Thomas thuis. We praten wat af en gaan dan bij de Thai eten halen voor vanavond.
De volgende ochtend regent het helaas. We ontbijten en gaan dan toch een lekker blokje om in de omgeving. Eigenlijk is het best aangenaam. Bij terugkomst moeten er een paar boodschappen gehaald worden en besluiten we naar Horsham te gaan. Lau heeft nog een ski jas nodig en we gaan gewoon even kijken wat er te koop is. Na een sloot koffie bij Costa zien we wel wat aardigs maar niet genoeg om ons over de streep te trekken. Als we thuis komen is Bet druk met de paella die we vanavond vroeg eten. De een gaat naar een feestje en de ander moet werken. Lekkere lange avond houden we daaraan over.
De volgende ochtend is het gelukkig droog en gaan we na ontbijt naar de Downs waar we een heerlijke wandeling door de blubber maken. Het doorbrekende zonnetje en het onwijze plezier van Brownie stemmen ons gelukkig.
Na de wandeling op de Downs gaan we richting rugbyveld waar Thomas ook nog even in actie komt en een geweldige tackle maakt. Leuk om even gezien te hebben.
Daarna eerst even opwarmen en vervolgens naar Ferring waar we nog even naar het strand gaan. Met ondergaande zon maken we nog een heerlijke wandeling. Er hoeft niemand ergens heen vanavond dus hebben we de tijd. Na borreluur is het tijd voor de Sunday roast die al de hele dag in de oven heeft gestaan en verrukkelijk is.
Er is een bloedmaan voorspeld. Om 4:30 zie ik dat het hartstikke helder is maar helaas is de maan vanuit mijn raam niet te zien. Terug naar bed, of toch niet? Sluip de krakende trap af en gelukkig vanuit de huiskamer word ik verrast door een bloedrode maan. Mooi!
Tho moet vandaag weer naar school dus we staan bijtijds op. Daarna gaan we meteen even naar de Downs om Brownie uit te laten. Het heeft flink gevroren vannacht en het rijp ligt flink op de bladeren. Super mooi gezicht is het. Het is dik onder nul maar koud is het niet. Lekker gelopen.
Als we terug zijn, ontbijten we even wat en gaan dan naar Arundel. Lopen even wat rond en gaan dan even lekker koffie drinken. Engeland is thee land maar ze kunnen toch ook wel lekkere koffie zetten.
Bij thuiskomst wordt er op tijd gegeten omdat er vanavond nog weer bijles is. Wij kijken nog een beetje tv en gaan dan lekker op tijd naar bed.
Samen met Tho staan we op want we vertrekken ongeveer tegelijkertijd. Helaas wat vertraging op weg naar Dover maar lukt het ons toch om een boot eerder te nemen. Hopelijk werkt het in ons voordeel aangezien op het vaste land heel veel sneeuw voorspeld wordt. Nu op een schommelende boot naar huis.
Heerlijk weekend gehad.
30 juni – 2 juli 2006
Hoog tijd om een keer te gaan kijken in Storrington waar Betty al sinds oktober woont. Haar auto moet ook weer terug naar Nederland dus zo kunnen wij het aangename met het handige combineren.
Wij vliegen met Easyjet donderdagavond naar Gatwick. Vlucht gaat snel en Bet haalt ons op.
Vrijdag maken wij een wandeling in de omgeving en gaan naar het summerconcert van Thomas. Net als in de films doen ze dat hier buiten onder het genot van een rijkelijk gevulde picknickmand.
Op zaterdag laten wij ons door Laurens door the South Downs leiden en gaan wij daarna met de trein naar Brighton. Een beetje vergane glorie maar wel leuk om even geweest te zijn. ‘s Avonds bbq-en wij nog en vertrekken zondag op tijd om op tijd in Dover te zijn voor de boot.
Ik vond het een super stukje Engeland en wij komen dan ook zeker snel terug.
17 Juli – 20 juli 2008
Een betere reden om naar Engeland af te reizen dan iemand z’n verjaardag is er bijna niet dus doen wij dat. Wij pakken bij Dunkerque de Norfolkline en staan 1 uur en 45 minuten later in Dover. Ok, onze rit duurde iets langer maar over het algemeen zou je dan in Dover kunnen zijn. Vandaar is het iets minder dan twee uur rijden naar plaats van bestemming. Daar aangekomen beginnen wij meteen met taarten bakken, nu weet ik nog steeds niet of chocolate chip cookies ook voor taart mogen doorgaan maar het zij zo, en gaan wij daarna aan een lekker avondmaal. Wij zijn toch best wel gebroken van de lange rit en gaan dus op tijd het mandje in. Wij moeten er morgen vroeg uit voor het ophangen van de versiering en het decoreren van de “taart”. Nadat ook dit zich voltrokken heeft breng ik samen met Bet de jongens naar school en maken wij daarna een fikse wandeling om uiteindelijk in een echte Engelse pub te belanden voor een typische lunch. Daarna is het ook weer tijd om de jongens op te halen en gaan wij meteen bij een boer langs die scharreleieren verkoopt. Gewoon geld in een mandje leggen voor wat je meeneemt. Het kan dus toch nog wel. Nu is het echt tijd voor een Pint en lopen wij ook hiernaartoe door de velden en de onnoemelijk vele Public Footpaths. Zo die pint hebben wij nu wel verdiend! Terugweg duurt iets langer…
Zaterdag gaan wij naar The Seven Sisters bij Eastbourne. Echt super mooi. Je loopt daar een route langs de kalkstenen kust waarna je uitkomt op een plein waar wij het geluk hadden dat er net een fair gaande was. Bandje en alle oma’s op stoeltjes in het veld die aan het breien zijn. Nee maar, je kunt zelf horseshoe werpen. Bestaat dat nog? KNUS! Net als deze dag! Op zondag is het weer tijd te vertrekken richting Dover waar wij de boot weer pakken. Rit gaat nu gesmeerd.