Mallorca

7 September, 2022

Wij hadden zo veel plannen voor deze bijzondere verjaardag maar met de komst van Gijs waren die allemaal een stuk minder aantrekkelijk. We wilden het liefst ook nu weer met hem weg maar omdat hij tijdens ons gastgezinschap minstens een keer voor een aantal dagen uit logeren moest, besloten wij maar dat het nu moest gebeuren…maar vooral niet te lang en ja…waar wil je dan heen? Dat was nog niet zo eenvoudig maar na veel heen en weer en kijken waar welke corona maatregelen gelden werd het uiteindelijk: Mallorca!

Het is sinds een jaar een redelijk drama op Schiphol en ze adviseren iedereen om minstens 4 uur van tevoren aanwezig te zijn. Ons vliegtuig vertrekt om 6:40. Dat betekent dus 2:40 bij de vertrekhal. Nou, niet helemaal dus. 3 uur moet ook voldoende zijn, toch. We gokken het erop. Netjes om 3 uur staan wij bij het inchecken. Het is er druk maar het gaat redelijk snel. Nu door security. De rij die ik met de reis naar Italië heb gezien, staat er gelukkig niet. Wij zijn binnen een half uur door security. Zeeën van tijd dus voor een kop koffie en helemaal nu dat bekend is dat ons vliegtuig een uur vertraging heeft. De rijd bij de restauratie is krankzinnig dus gaan we proberen iets verder richting de gate iets te scoren. Deze zijn helaas nog niet open en na een half uurtje bij onze gate te hebben gezeten gaan we toch maar weer terug om dan maar in de rij te gaan staan.

Uiteindelijk vertrekken wij met een uur vertraging richting Mallorca en helaas halen wij deze tijd ook niet in. Voordeel van zo’n vroeg vertrek is dat je nog steeds redelijk op tijd landt. Vliegveld van Mallorca is groter als verwacht en het is een stukje lopen naar de bagageband waar het nog weer even wachten is op de tas. Als we die hebben, gaan we richting autoverhuur waarvan we dachten dat hij buiten de aankomsthal was maar helaas. We moeten dus weer terug met het bijkomende nadeel dat wij nu achteraan in de rij staan. Wat duurt dat altijd lang bij autoverhuur. We krijgen een upgrade…of ik er meteen heel blij van wordt? We krijgen namelijk een bus. Ach ja. Mart is er blij mee.

Op naar Felanitx waar in de buurt ons onderkomen is.

Het is ongeveer een uur rijden voordat wij bij Posada d’Aumellia aankomen. De laatste paar km gaan over een onverharde weg en geeft het gevoel weer dat wij echt lekker even van de bewoonde wereld weg zijn. Als we de eerste glimp van het onderkomen krijgen zijn we niet meteen heel enthousiast maar als wij na even wachten ook meteen de kamer in mogen zijn we meer dan content.

Wij hebben best wel trek gekregen en gaan meteen even naar een supermarkt. Kopen er lekkere dingen en gaan dan op ons terras heerlijk genieten van alles wat wij hebben meegenomen.

Daarna doen wij eigenlijk vrij weinig. Maken de eerste meters in het zwembad en genieten van de warmte. Drinken een lekkere borrel en besluiten vanavond maar lekker makkelijk in het hotel te blijven eten. Geen gedoe meer vanavond. Kan niet zeggen dat het top was maar kan ook de vermoeidheid zijn die nu inslaat. Lekker op tijd naar bed dus.

8 September

Ik heb als een blok beton geslapen. Heerlijk!

Ontbijten kunnen wij tot best wel laat dus we laten ons de tijd en gaan na het douchen rustig die kant op. Het is al behoorlijk warm buiten dus een plekje in de schaduw is gewenst. Bij het ontbijt staat wat wij lekker vinden en laten ons tijd om er heerlijk van te genieten.

Na het ontbijt gaan we richting zwembad waar we na het een eten een beetje verteerd hebben lekker een paar baantjes zwemmen.

Tegen het middaguur wordt het behoorlijk warm en besluiten wij naar Portocolom te rijden. Dit stadje aan de kust is zo’n 20minuten van ons hotel vandaan en eens even kijken wat dat is.

Portocolom is een klein havenstadje waar we even langs de kust en in het piepkleine centrum rondlopen. De gekleurde huisjes zijn erg fotogeniek dus ondanks het feit dat het best klein is doen wij er best een tijdje over. Na alles gezien te hebben wat wij denken hier te kunnen zien, ploffen we bezweet neer bij een restaurant waar we prima lunchen maar waar het wel heel erg lang duurt. Wij gaan er pas rond 5 weer weg.

Snel terug naar het hotel en nog even lekker bij het zwembad liggen en uiteraard zwemmen.

Ik vond het eten gisteravond bij het hotel niet echt geweldig en kijk dus even op mijn telefoon wat er verder nog hier te koop is. Was sowieso niet mijn bedoeling om elke avond bij het hotel te gaan eten maar na het eten van gisteren eigenlijk nog minder. Ik kom uit bij ’s Horta – Es Balot. ’s Horta is ongeveer 25 tot 30 minuten rijden van ons hotel en dat vind ik nog net te doen.

Eenmaal in ’s Horta zien wij dat het restaurant op een leuk pleintje ligt met gezellige tafeltjes en lekker kneuterige stoeltjes. Helemaal leuk dat er een bandje speelt. Zie ook dat het maar goed is dat wij gereserveerd hebben want er is maar 1 tafel over en die is voor ons. Leuk plekje en prima eten. Beginnen heerlijk met een grote bak pimientos al padron en daarna een visje. Fijn plekje. Er is nog een restaurant op dit plein dus ik denk dat we hier nog wel een keertje terugkomen.

9 September

Wij staan een beetje bijtijds op want we willen vandaag naar Palma de Mallorca en dat is toch bijna een uur rijden. Na het ontbijt dus hup onze bestelbus in en op weg naar Palma.

Ontvangst in Palma is met een rij voor de parking naast de grote Kathedraal. Prachtig vind ik de Kathedraal maar besluiten die wat later te bezoeken want het is er nu wel heel erg druk.

Voordat we een beetje door de straatjes willen gaan dwalen lopen wij eerst even naar de overdekte markt. Die zou om 13:00 sluiten en daar willen wij toch even geweest zijn. Altijd fijn de markt maar vond deze niet zo indrukwekkend. Misschien iets te netjes? Ik weet het niet maar hij deed het niet helemaal voor mij.

Op naar kris krats door de straatjes dwalen nadat we eerst bij een bakker een kop koffie hebben gedronken en er een ensaimada bij hebben besteld. Om dat laatste staat Palma heel erg bekend. Was lekker.

Over de Plaza Mayor op naar nog meer straatjes en uiteindelijk komen wij dan na best wel veel geslenter weer uit bij de Cathedraal. Nu wij er toch zijn willen wij er ook wel even in maar er staat een giga rij voor de ingang dus besluiten eerst maar even iets te eten. Vinden een leuke cafe/bar waar je een doodeenvoudig broodje kunt bestellen.

Als we na het broodje weer naar de Cathedraal lopen is de rij nog geen kwart van wat hij was dus besluiten even aan te sluiten. Binnen een kwartier staan we binnen. Mooi bouwwerk. Ja, wat moet je anders van een kerk vanbinnen zeggen?

Na de cathedraal hebben wij in Palma eigenlijk wel gezien wat wij wilden zien en gaan terug naar de auto. De bestelbus heeft een steengoede airco waar we dan ook dankbaar van genieten als wij hier wegrijden.

Rond 17:30 zijn we weer terug bij het hotel en nemen eerst maar even een lekkere frisse duik in het zwembad. Daarna gaan wij lekker op ons terrasje zitten en snoepen lekker van het lekkers dat wij hebben meegenomen.

Gisteren had ik al een reservering gemaakt bij een restaurant op ongeveer een kwartier rijden van ons hotel dus wij hoeven vanavond niet meer ver.

Bij het verlaten van het hotel laat de lucht zich van zijn beste kant zien. Prachtig oranje kleurt hij.

We eten fantastisch bij el Castillo del Bosque. Op het eerste gezicht ziet het er een beetje uit als een toeristenbus plek maar ik heb een heerlijke dorade a la sal gegeten en Mart heeft genoten van een entrecote. En laten wij vooral de sorbete de limon con cava niet vergeten…yum yum.

10 September

Het plan thuis was om ook vooral soms niks te doen maar ach, wij genieten van onderweg zijn en is dat niet juist de bedoeling van vakantie?

Ons hotel heeft een kleine gym en met al dat lekkere eten gaan wij vanochtend voor het ontbijt even kijken wat dat voorstelt. Het is prima maar wij krijgen de cardio apparatuur niet aan de gang, ook niet als de stekker erin zit, en besluiten de gym dan maar te laten voor wat hij is en gaan lekker een baantje trekken. Veel beter idee met deze temperaturen. Als er nog een gek bijkomt die hetzelfde wil, gaan wij lekker douchen en naar het ontbijt.

Mallorca staat bekend om zijn markten. Elke dag is er ergens wel een maar en een van de bekendere is de markt in Santanyi die vandaag plaatsvindt. Na het ontbijt gaan wij die kant op.

Bij aankomst is al snel duidelijk dat wij niet de enige zijn. Auto’s staan rijen dik naast de weg geparkeerd. Wij volgen het bordje van de P en komen uiteindelijk bij de parkeerplaats van een supermarkt uit. Hier dan maar? Eigenlijk niet zo netjes maar ja…

Wij proberen een beetje over de markt te slenteren maar zelfs dat kun je het niet noemen. Het is ontzettend druk en eigenlijk wordt je gewoon met de stroming meegevoerd. Niet helemaal hetgeen waar we op gehoopt hadden. Als wij dan een cafe net buiten de stadspoorten vinden waar het heerlijk rustig is gaan we eerst daar maar even koffiedrinken.

Na de koffie besluiten wij zelfs niet eens meer terug te gaan naar de markt. Iets te druk gewoon. In plaats daarvan rijden wij richting Es Pontas. Een rots in de vorm van een brug die hier niet al te ver vandaan rijden is.

Een kleine wandeling brengt ons naar de brugrots in de zee. Prima. Seen it, done it, check in the box gelegenheid. Wij lopen daarna nog even naar een cala maar besluiten al snel de auto weer te pakken. Terug naar het hotel rijden wij langs Cala d’Or, kennelijk “the placet o be” dus daar maar even langs voor een late lunch.

Wij parkeren de auto bij de haven en lopen er dan even omheen. Waarom we dat doen, weten we later allebei eigenlijk niet want het is bloody hot en wij zien niks extra’s. Anyway als wij weer in de buurt van het hotel komen besluiten wij hier toch nog maar even iets te eten en dan weer verder te rijden richting hotel.

Eenmaal daar gaan wij uiteraard nog even heerlijk zwemmen en gaan daarna eten bij Restaurante Casa Can Pelut.

Ook hier komen we op een ontzettend leuk pleintje uit maar hier zitten weinig toeristen. Eten er heerlijk en worden op de terugweg getrakteerd op een off road adventure. Ik weet niet waar de navigatie ons heen en langs heeft gestuurd maar ik was compleet de weg kwijt in het pikkedonker en vertrouwde dus volledig op google maps. Gelukkig had onze bestelbus veel minder problemen met dit off road avontuur als wij.

11 September

Vandaag is het plan om vooral niks te doen of beter gezegd gewoon een beetje te hangen bij het zwembad en zo nu en dan een verkoelende duik te nemen in het zwembad.

Dat lukt aardig tot een uur of 12 en besluiten dan toch ook maar even een keer een kijkje te nemen in Port Cristo. Dat zou ook nog een leuk stadje moeten zijn. Veel bussen rijden er doorheen om naar de bekende grotten te gaan. Wij hebben totaal geen interesse in de grotten maar willen Porto Cristo wel even zien.

Wij parkeren de auto en lopen langs de haven richting het strand. So far ok…kan erger en ja dat klopt. Opeens komen wij in het kloppende hart van Engels kroeg tijgend Mallorca. Ik vind dat wij het nog lang hebben uitgehouden maar rijden er met piepende banden weg. Mijn hemel…dit was het niet.

Eenmaal terug bij het hotel kunnen wij gelukkig nog een broodje bestellen want op zondag zijn na 13:00 de supermarkten dicht. Het broodje mag net als het avondeten niet veel naam hebben maar gelukkig hebben wij wat gegeten.

Wij zetten daarna ons originele plan voort en gaan vooral niks doen…op die verfrissende duik na.

Tegen etenstijd rijden we nog een keer naar ’s Horta waar we nu bij het andere restaurant gereserveerd hebben. Ook hier is eten prima maar de sfeer van de vorige avond wordt niet overtroffen. We missen het bandje en de kneuterige tafeltjes.

12 September

Na de “rustdag” van gisteren rijden wij vandaag nog een keer naar de west kant van het eiland. Soler moet een leuk plaatsje zijn en dat willen wij nog even gaan bezoeken. Ook is er een bekende kronkelweg op dit eiland die redelijk bij Soler in de buurt ligt dus dat gaan wij vandaag combineren.

Rond een uur of 10:30 zetten wij koers naar Soler. Wij nemen een alternatieve route als die naar Palma zodat wij wat anders zien. Ik vind het een veel leukere route.

Eenmaal in Soler parkeren we de auto en lopen dan naar het centrum.

Het centrum is klein maar wel een uniek omdat daar dwars over het plein met terrasjes de boemel rijdt die je vanuit La Palma kunt nemen. Hebben wij nog over nagedacht maar de boemel doet er 1,5 uur over en wij zouden dan heen en terug moeten gaan omdat wij hier of in Palma de auto zouden hebben staan. Het gezicht van de boemel over het terras vind ik eigenlijk al leuk genoeg. Wij lopen nog een beetje rond en willen dan eigenlijk iets eten maar vinden geen geschikt plekje. Kopje koffie dan maar en even naar de haven van Soler onder het mom van nu we er toch zijn. De haven vind ik wederom leuk en er hangt echt een vakantiegevoel. Bij een van de bakkers halen wij een heerlijk stuk quiche en gaan dan lekker bij de haven zitten om die op te eten. We slenteren daarna nog even wat en pakken dan de auto weer om richting de kronkelweg te gaan bij sa Calobra.

De Torrent van Pareis is leuk om gedaan te hebben maar een absolute must… neu. De weg die wij daarna afleggen vind ik eigenlijk veel mooier. Door de bossen gaan wij km zigzaggend op en neer door de cordillera. Prachtig maar ook wel misselijkmakend.

We doen best lang over de terugweg, stoppen nog even bij de super voor wat lekker happen en zijn blij als wij bij ons hotel aankomen. Eerst maar weer even naar het zwembad en lekker even niks. Ook als de zon allang onder is zitten wij nog heerlijk bij het zwembad.

Ook besloten dat we na de redelijk lange dag in de auto toch nog maar weer een keer het restaurant van het hotel gaan proberen. Ook nu weer – het was ok maar laat me niet meer verleiden om hier te gaan eten.

13 September

Na het ontbijt gaan we toch weer de auto in richting Es Trenc. Volgens de reisgidsen het Caribische strand zonder dat je er daadwerkelijk bent. Moeten wij gezien hebben toch? Omdat er maar 1 parkeerplaats is die volgens de geleerden snel vol is gaan we een beetje op tijd weg. Het eerste stuk gaat richting Santanyi en dan langs zout velden (YEAAH!) verder naar Es Trenc. Er is gelukkig nog plaats op de parkeerplaats en daarna lopen wij vol verwachting richting strand.

Ja, is mooi maar Carribbean? Wij lopen over het strand en als we een geschikt plekje vinden om mam even te bellen om haar te feliciteren met haar verjaardag doen wij dat wel op een bijzonder plekje. Mam kan meegenieten van het natuurschoon op dit eiland. Es Trenc is namelijk naast gewoon strand ook naaktstrand en eerlijk…volgens mij zijn er meer naaktlopers dan mensen in badkleding. Mam geniet…hahaha.

Op een plekje waar er geen naaktlopers zijn en waar een beetje schaduw is van een bosje gaan wij even zitten. Kijken hoe lang wij dat gaan volhouden want de oprukkende naaktlopers komen steeds dichterbij. Lang voordat ze aan ons grenzen heeft Mart er al genoeg van en gaan wij dus terug richting auto. Ik vind het niet erg want we gaan nog even langs de zoutvlaktes. Genieten en even bij het zout winkeltje een lekker kop koffie.

Na de zoutvlaktes rijden we weer via een andere route richting Puig de Sant Salvador het uitkijkpunt in Mallorca. Het is nogal een haarspedboct route om er te komen maar is wel grappig om even gedaan te hebben.

Op naar het hotel waar we even wat van de ham en kaas van gisteren genieten om dan toch maar weer bij het zwembad te gaan liggen.

Tegen etenstijd rijden nog een keer naar Portocolom. Lekker dichtbij en er waren meerdere restaurants dus er is vast nog wel iets bij waar we wat lekkers kunnen krijgen.

Wij nemen plaats bij, naar mijn mening een van de minst aantrekkelijk ogende restaurants, maar we hebben al gemerkt appearance means nothing here dus laten ons verassen. Ik krijg een heerlijk vis in zoutkorst dus ik ben een zeer tevreden klant. Mart zijn stuk vlees zag er ook goed uit en we bestellen een van de lekkerste sorbetes de limon die wij tot nu to gehad hebben. Genieten dus.

14 September

Er is er een jarig!!!

Ik word verrast met ballonnen, confetti en een super t-shirt die mijn leeftijd verraadt.

Wij gaan ontbijten en ik word verder verrast met bloemen op tafel, een glas champagne en een heerlijke carrot cake met kaarsjes maar de gevoelige snaar wordt geraakt door de lieve brief die bij dit moois stond. Mooi begin van de dag.

Daarna gaan we naar het zwembad. Even uitbuiken van de carrot cake. Helaas is het zwaar bewolkt vandaag maar temperatuur is nog steeds lekker.

Tegen koffie tijd rijden wij even naar Felanitx. Gaan daar bij een eigenlijk veel te ongezellige tent zitten maar ach ging om de koffie en erg veel koffiebarretjes zijn er niet. Op de terugweg lopen we even langs de apotheek want ik heb een verstopt oor wat wel erg irritant is. We krijgen wat mee maar of dat wat gaat helpen…vrees van niet maar goed we gaan het zien.

Wij rijden nog even langs de super en halen lekkere dingen om bij thuiskomst lekker op ins eigen terrasje te gaan zitten en lekker te happen.

Het weer is er niet veel beter op geworden en we besluiten dan maar eens een kijkje te nemen bij de wellness. Toevallig hebben anderen hetzelfde idee gehad en er dus al lekker voor gezorgd dat de sauna en het stoombad opgewarmd zijn. De laatste paar dagen is het nooit minder dan 32 graden geweest dus wel raar om nu zwetend in het Turkse bad te zitten met 2 anderen die over corona beginnen te praten, of was ik dat… 🙂

Na uitgebreide wellness toch nog even het zwembad in, borrel op het terras en douchen en netjes aankleden voor de bijzondere tent die Martin met veel pijn en moeite, uiteindelijk met de receptie samen, heeft geregeld.

In Portocolom gaan we eten bij een sterrentent. We zitten er heerlijk maar zijn alle twee naderhand toch weer overtuigd dat dat sjiek de friemel en het hoge blabla helemaal niks voor ons is. Leuk geprobeerd en het gebaar was lief maar de bediening had ook wat bij kunnen dragen.

Voor het dessert blijven wij dan ook niet en gaan lekker naar de tent van gisteren nog heerlijk genieten van een sorbete de limon. Goede afsluiter.

Bij thuiskomst word ik nog verrast door een fles wijn van de reisorganisatie. Leuk gebaar.

15 September

Het is in ieder geval weer zonnig vandaag en na de zeer relaxte dag van gisteren willen wij eigenlijk nog even wat gaan doen. Maar wat? De receptie komt niet echt met goede ideeën dus gaan we eerst maar even naar het zwembad. Tegen het middaguur beslissen we dat we even langs een paar Calas gaan rijden. Niet zo zeer om te gaan zwemmen maar om even bezig te zijn. Op de terugweg drinken we nog even ergens een kop koffie en gaan dan toch maar weer terug naar het hotel. Zwemmen is opeens ook iets doen.

We genieten tot laat van de laatste zonnestralen en gaan dan douchen en richting Castillo del Bosque. Daar wilden we graag onze laatste avondmaal in Mallorca halen. Het is dichtbij en de dorade a la sal was de eerste keer echt lekker.

En ze stelden gelukkig niet teleur.

16 September

De laatste dag van de vakantie is aangebroken. We hebben de kamer tot 14:00. Onze vlucht vanavond vertrekt pas om 10:00 dus wij hebben alle tijd van de wereld.

Na het ontbijt gaan we lekker bij het zwembad hangen. We zaten er nog aan te denken om bij Portocolom te gaan lunchen maar opeens is dat te veel gedoe. Wij halen de spullen uit de kamer en gooien die alvast in de bus en gaan dan nog even richting de supermarkt. Bij het verlaten van het terrein slaat een enorme bliksemschicht zo goed als naast ons in de grond. Mijn hemel wat een straal licht. Ik wil eigenlijk meteen rechtsomkeert maken en richting hotel terug maar Mart wil de laatste vakantie euro’s nog even uitgeven. Niet veel later begint het te regenen als een gek. Onweer blijft aan en blijft in de buurt. Eenmaal bij de supermarkt zitten we nog minstens 20 minuten in de auto voordat Mart het op een lopen zet naar de ingang. Ik blijf nog in de auto. De bliksem is nog dichtbij. Geen zin in. Als ik me dan toch begeef naar de ingang van de super valt er opeens een heel stuk plafond naar beneden. Als ik zie hoeveel vocht er op andere stukken zit dan is dit niet het laatste dat naar beneden komt.

Wij doen onze boodschappen en rennen weer naar de auto als we daarmee klaar zijn want ik krijg het koud. De regen lijkt iets minder te worden waardoor we gaan rijden.

De weg naar het hotel terug is niet normaal. De wegen zijn veranderd in kolkende rivieren en ik ben opeens heel erg blij met onze bus. Ik denk dat we in elke andere auto tot onze kruin in het water hadden gezeten en gewoon meegesleurd zouden worden. Gelukkig denkt de bus die ons tegemoet rijdt in een dal goed na en laat ons aan zijn kant passeren anders hadden we echt stil gestaan en waren we gewoon met het water meegesleurd. Ik hoef denk ik niet te vermelden dat ik blij was toen wij bij het hotel terug waren.

Wij hebben lekker maar kunnen niet echt een plek vinden waar we voor de regen beschut zitten. Dan bedenken wij ons opeens dat we natuurlijk bij de entree van de wellness kunnen gaan zitten. Wat een mazzel met dit plekje want anders had ik het wel erg koud gehad.

Als we de lunch op hebben, lijkt het zowaar weer wat op te klaren. En inderdaad nog geen 30 minuten daarna schijnt de zon gewoon weer. Blij mee! Vraag me af hoe we anders bij het vliegveld waren gekomen als dat aangehouden zou hebben.

Om 18:30 gaan wij bij de wellness douchen en rijden dan richting vliegveld. Op de weg wordt al overal de rotzooi van de overstromingen van zonet opgeruimd. Doen ze goed en 45 minuten later staan wij op het vliegveld.

Auto is zo ingeleverd en bij de gate staat gelukkig nog geen al te lange wachtrij.

Als wij die door zijn drinken wij nog een laatste borrel voordat wij een laatste broodje serrano scoren en richting gate gaan. Eenmaal daar blijkt er een staking in Parijs te zijn waardoor wij 2 uur vertraging hebben.

Wij komen om 3 uur aan in Schiphol en eenmaal bij de bagageband zien we weer de problemen die Schiphol heeft. Het is een kerkhof aan bagage en als we een uur staan te wachten kijken wij maar eens op een bagage label. Staan hier al ruim een week. Gaan we nog langer wachten of laten wij bagage voor wat hij is? Een ding is zeker als wij ‘m achterlaten, nemen wij afscheid van wat erin zit. Wachten nu al ruim 1,5 uur. Dat kan toch niet meer te lang duren? Na 2 uur komt dan eindelijk de bagage! Yeah! Snel de shuttle in naar de parkeerplaats. Om 7 uur zijn we thuis. Snel naar bed want om 10:30 moeten wij in Nijmegen staan om Knut op te halen en daar willen wij echt niet te laat komen. Daar verheugen wij ons op!