Botswana is het derde land dat wij aandoen op deze 4 landen reis. Landen die vooraf gegaan zijn aan Botswana op deze reis zijn: Zuid Afrika west en Namibië. Na Botswana zijn wij nog naar Zambia gegaan. In tegenstelling tot wat veel mensen denken is Botswana een behoorlijk rijk land. De mensen zijn vreselijk vriendelijk en de natuur is er prachtig.
Route
Agenda
| Datum | Van | Naar | Reistijd | Hotel | Opmerkingen |
| 5 Oktober 07 | Rundu | Okavangodelta | 5 uur | Houseboat | Namibië – Botswana |
| 6 Oktober | Okavangodelta | Bagani | 4 uur | Ngepi Camp | Botswana – Namibië |
| 8 Oktober | Bagani | Chobe | 7 uur | Chobe Safari Lodge | Namibie – Botswana |
| 9 Oktober | Chobe | Chobe Safari Lodge | |||
| 10 Oktober | Chobe | Livingstone | 4 uur | Waterfront Hotel | Botswana – Zambia |
5 oktober 2007 – Okavango Delta
Om 8:00 vertrekken wij richting Divundu waar wij wat boodschapjes kunnen doen en even naar het “toilet” kunnen gaan. Na deze stop rijden wij het Mahango NP door, waar helaas niets te spotten valt, om bij de grens tussen Namibië en Botswana uit te komen. 
Om 13:00 komen wij aan bij het Swamp station waar wij wat te drinken en een paar sandwiches krijgen en vervolgens in de motorboten stappen die ons in +/- 45 minuten naar onze houseboat zullen brengen. De rit/tocht is absoluut de moeite waard. Wij zien visarenden en een paar krokodillen. De houseboat wordt gerund door twee Zimbabwanen, Captain Filip en TomTom die een prachtige smile heeft. Na aankomst volgen een paar veiligheidsinstructies en krijgen wij te horen hoe de rest van de dag eruit zal zien. Dan mogen wij ons nieuwe onderkomen bewonderen. De kamer is niet breder dan twee uitgestrekte armen en ook de hoogte is niet meer dan uitgestrekte armen. Na de check van het onderkomen worden de motoren gestart. Wij varen met een slakkengang een deel van de Okavango rivier af. Dit is genieten. Zodra wij aanleggen ga ik douchen onder 1 van de 2 beschikbare douches, help met de tafels dekken en schuif daarna aan bij het eten. Captain Filip is een magistrale kok. Het is echt super. Tijdens het eten is onweer op komen zetten en staan wij na de laatste hap bijna allemaal met fototoestel in de aanslag om het onweer op de gevoelige plaat vast te leggen. Na wat borrels op de boot trekken wij ons terug in ons riante onderkomen waar wij de deur maar helemaal open laten staan maar er echt niet aan willen denken het muskietennet over ons heen te trekken; veel te warm. Gelukkig heb ik weinig muggen gehoord want om 2 uur barst het onweer echt los. Meer last heb ik van een van de ronkende buren en de misselijkheid die ten gevolge van de malaria pillen de kop opsteekt. SHIT!
6 oktober
Nadat wij geen oog hebben dichtgedaan besluiten we als een van de eerste te douchen (5:30). De generator staat nog niet aan en zo sta je onder een koude douche maar ben allang blij dat het eindelijk tijd is om op te staan. Om 6:00 wordt er ontbeten en om 6:45 vertrekken wij met de motorboot voor een 10 minuten durende rit richting vrachtwagens die ons in 45 min naar de startplek van de mokoro tocht brengen. Bij aankomst mogen wij in de wildernis een plasje doen en vertrekken wij om 8:00 met de mokoro’s. De poolers bepalen wie zij in de boot willen. Onze pooler, Mark, versiert ons meteen met een collier die hij maakt van de vele waterlelies die in de
Delta groeien. Na een uurtje varen, komen wij bij een eilandje uit waar wij een walk met een van de poolers krijgen. De helaas wat gedesinteresseerde “gids” vertelt allerlei wetenswaardigheden over de groeiende planten en de wilde dieren die hier rondlopen en niet geheel ongevaarlijk zijn. Helaas of gelukkig krijgen wij die niet te zien, dat kunnen wij niet bepalen. Na 45 min. stappen wij weer in de mokoro en keren terug naar het beginpunt. Mark begint wat losser te worden en vaart af en toe door de dichtbegroeide gedeeltes om ons aparte kikkers en andere dingen te laten zien. Beter! Om 11:00 zijn we terug bij ons beginpunt en krijgen wij pastasalade gemaakt door onze Captain. Die man kan echt goed koken! Alles wat overblijft gaat naar de poolers en volgens mij ontneemt dat de meeste toch de eetlust en eten wij allemaal minder dan we anders misschien gedaan zouden hebben. Niet gek, toch? Na de lunch gaan wij weer met vrachtwagen en motorboot terug naar de houseboot waar wij de rekening van de drankjes voldoen en vervolgens weer in de motorboot stappen om richting swamp station en bus te keren.
7 oktober verblijf in Namibië
8 oktober – Chobe
Na deze enerverende nacht moeten wij ook weer bijtijds op. Om 7:30, na een kort bezoek aan the Garden of Eden, vertrekken wij uit Ngepi. Op naar Botswana! Wij zijn nog op zoek naar een schooltje waar wij alle kleren en gekochte spullen kunnen achterlaten nadat het schooltje in Rundu dicht was. Opeens zie ik onder een boom zo’n 30 kinderen zitten en roep dat wij daar maar moeten stoppen. Gelukkig is de rest van de groep het eens met dit “schooltje”. De kids zingen een paar liedjes voor ons en de lerares vertelt dat ze al 3 jaar onder deze boom zitten. Dan is het tijd om rond de boom te draaien zodat de kinderen weer in de schaduw zitten. Al snel valt op dat ¾ van de kinderen op een steen zit. Er is niet genoeg geld. Een stoeltje kost U$2 in Windhoek. Wij besluiten meteen allemaal geld te doneren indien Tim de stoeltjes regelt. Lerares is de stomste niet en geeft meteen haar mobiele nummer (dat hebben ze dan weer wel??) aan Tim die op zijn beurt belooft de stoeltjes te regelen. Na 15 minuten gaan wij verder en staat de volgende 1,5 uur in het teken van Diesel, die wij niet meer hebben. Gelukkig zijn er nog een paar jerrycans die ons helpen naar een benzinepomp in Katima Molillo waar wel te tanken is en waar wij bij een supermarkt wat kunnen eten. Om 14:00 komen wij aan bij de Namibisch 
– Botswaanse grens in Ngoma waar wij onze schoenen moeten ontsmetten. Kan nog net snappen dat ze dit willen maar het ontsmettingsbakje/plankje/zak ziet er niet echt reinigend uit. Maar goed als zij dit willen, goed dan stampen wij toch even met de schoentjes er overheen. Ook de schoenen uit de bagage moeten ontsmet worden. Gelukkig had iedereen die op aanraden van Gidsie al in een zakje mee in de bus. Vanaf hier is het nog 65km naar Chobe maar dit is absoluut geen straf aangezien je dan al door het Chobe National Park rijdt en wij een grote kudde olifanten de weg over zien steken. MOOI! Om half 5 komen wij aan bij de Chobe Safari Lodge. Hier gaan wij het wel 2 dagen uithouden. Wij hebben een geweldig huisje aan het water, Rondavel 37. Als wij de tassen hebben, gaan wij meteen naar het boekingskantoortje om voor morgen de gamedrive en de sunset cruise te boeken. Daarna is het eigenlijk meteen doorlopen naar het diner waar een super buffet staat met alles erop en eraan. Wij gaan op tijd naar bed want morgen mogen wij weer vroeg op.
9 oktober
Om 5 uur gaat de wekker want we moeten om 5:45 bij de receptie verzamelen voor de 3 uur durende gamedrive. In tegenstelling tot Etosha zitten wij hier niet in een grote truck met z’n alleen maar kleinere safari truckjes. Het begin is goed. Chobe ziet er knusser uit dan Etosha maar al snel blijkt dat het wel heel knus wordt. Wij staan zowat in een file van safaritruckjes waarbij het recht van de asociaalste geldt. Er wordt niet, zoals in Etosha, rekening met elkaar gehouden en aangezien Brave, onze chauffeur, zijn naam weinig eer aandoet zien wij niets of iets met een vrachtwagen ervoor.
Erg jammer. Het resultaat van onze gamedrive is dus voornamelijk teleurstelling die misschien ook wel deels voortkomt uit het feit dat wij in Etosha erg verwend zijn. Korte opsomming van gezien wild in Chobe: safaritrucks, véél toeristen, 236 Impala’s (ja ik heb ze geteld), levende olifanten en 1 dode, veel krokodillen
, 2 leeuwen achter aso safaritrucks, hippo’s en waterbuffels. Die laatste twee hadden wij nog niet gezien dus dat was wel leuk. Als wij om 9:30 terugkeren in de lodge hebben wij de tijd om even bij te komen totdat de sunset cruise om 15:30 vertrekt. Wij besluiten naar het supermarktje te lopen waar echt niets te koop is en even te gaan internetten. Als wij daarvan terugkomen, gaan wij even op bed liggen maar helaas worden wij om de 20 min. gewekt door schoonmakers, ijsbrengers, handdoekendragers en de jongen van de receptie die het bordje achterop de deur sloopt samen met Ies d’r zakmes omdat ik graag een printje wilde hebben van de waarschuwing die daar hing. Hij gaat een kopietje maken en komt na 30 minuten weer terug. Wij hangen het bordje weer op en hij moet lachen om zijn eigen actie. Wij dopen hem om tot demolition man en dat vindt hij maar al te leuk. Zo, de toon is gezet voor vanmiddag want na deze actie zijn wij in een vreselijk balorige bui. Wij verkassen naar de bar waar wij een sandwich bestellen en niet meer bijkomen met Mbeha en Mpho. Zij lachen om bepaalde dingen wij zitten zwaar na te denken over welke naam we liever zouden willen hebben Me Beha of me po…ja, wij
zeiden toch al dat de stemming was gezet. Nadat ik Mbeha’s flowerring bekijk begint er een nieuw verhaal over zijn NL-se vriendin, voor ons flowergirl voor hem loveliness… jammer alleen van die psycho Duitser die zich ermee wilde bemoeien… Om 15:15 begeven wij ons naar de kade voor de boottocht. Er staan allemaal kleine bootjes waarvan wij denken dat die voor ons zijn maar dan komt er opeens een half vrachtschip aan met enorm veel lawaaierige 65+ Amerikanen en blijkt dat onze boot te zijn. NEE!! Maar goed, wij gaan toch maar aan boord. De eerste 30 minuten zijn wij niet blij. Na onze kade varen wij naar een stoppunt. Wij hopen dat wij hier die Amerikanen gaan lozen maar niks hoor, hier lijken wij papieren te moeten overhandigen. Als wij dan verder varen blijkt één van die kleinere bootjes vast te zitten en zijn wij 15 minuten bezig om ze tot 2 keer toe los te trekken. Ja, hallo??? Uiteindelijk worden wij toch beloond met meerdere hippo’s, olifanten, apen, visarenden, krokodillen, hartenbeesten en waterbuffels en een super mooie zonsondergang. Ja, absoluut de moeite waard. Als wij weer aan wal zijn kunnen wij bijna meteen aanschuiven bij de braai die Tim wederom geregeld heeft. Was erg gezellig.
Lees hier verder voor het slot van deze reis. We gaan naar Zambia.